ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
کوچه ما در شبهای برآمدن مهتاب، پر رمز و رازترین شبهایند. مهتاب غبارگونه... مهتاب خاکی، آن ریزگردهائی کە هر کدام بە مهتابک هائی تبدیل می شوند. درخشش گردوغبار. آن کوچکهائی کە باعث فراموشی بزرگتر می شوند. من در اعماق خیالاتم انگشتم را بلند و تلاش می کنم روی آنان نقاشی کنم، اما نقاشی‌ها و تصاویر ماندگار نیستند... و بر زمین می بارند.
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
شاید همان طور نیز نوه ها جدای از اینکه می دانستند که کوره راه در مکانی میان جنگل سر سبز و عظیم گم می شد، تصویر مادر بزرگشان را برای همیشە در قلبشان و در زمان زنده نگه می داشتند.مادری بە همراه چند کودک بر کوره راهی و با درختان جنگلی اطرافشان. و شاید با تبسمی بر لب که مانند کوره راه بود.
هیولای درون ـ گفتگوی میترا شجاعی با هوشنگ گلشیری
س: آقای گلشیری اصلا چرا می نویسید؟
ج: به دلایل مختلف. زمانی می نویسم برای اینکه ببینم عاشقم یا نه. یکبار این اتفاق افتاد. من شاهد رابطه ای بودم. به خانه برگشتم و قسمت اول کتابی را نوشتم. بعد از نظر موسیقی کلام، باید به آن گوش می دادم. گوش دادم و دریافتم که او عاشق است. متوجه شدم که وضعش هم خراب است. پس می نویسم که دریابم عاشقم یا نه..
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
اگر سوالی پرسیدی باید تا بە آخر ادامه بدهی. بدترین حالت ممکن نتیجه نگرفتن و بازایستادن از طرح سئوالات است. نرسیدن به جواب، حتی نسبت به قبل طرح سئوال آشفتەترت می کند. اما پدرم مانده چه بگوید. من فکر می کنم پس پدر بزرگم در گذشته چگونە مثل گل گندم زارها شده؟ و در این اندیشە که من و پدرم سالیان سال به پدر بزرگ حسادت ورزیدەایم. به پسرم نگاه می کنم. او تنها کسیست میان ما که وسیله نشان دادن بی حوصلگی هایش را همراه دارد.
فرخ نعمت پور
آنچە بە نظر من در سخنان گورباچف جلب توجە می کند ارجاع دادن دوبارە بە منطق جهانیست کە در آن دو سیستم در گستردەترین معنای خود در مقابل هم صف آرائی کردەبودند: جهان سرمایەداری و جهان سوسیالیستی مورد ادعای بلوک شرق، و نە الزاما خود همان جهان.
فرخ نعمت پور
صداها با گذشتن لحظەها هر دم قوی تر می شدند. آنچنان قوی کە گورستان می لرزید. گوش مردە آنها تحمل نداشت. انگار ترک می خورد. برای اولین بار بعد از سالها تبسمی بر لبان هر دو پدیدارشد. آرنج از دیوار برگرفتند و آرام آرام بطرف گورها برگشتند. انگار هر دو عجلە داشتند. و عجلە داشتند.
فرخ نعمت پور
اگر خدا را طبق گفتە لاادریون بە دایرەای تشبیە کنیم کە از دو نصف تشکیل شدە است کە نصف آن وجود خداست و نصف دیگرش عدم وجود آن، پس با این حساب نصف دایرە گم می شود و این بە معنای گم شدن کل دایرە، بعنوان دایرە، و بعنوان نمودی از وجود خداست. و اگر از چیزی نصف آن وجود داشتە باشد این بدان معناست کە کل آن در واقع وجود ندارد.
فەڕۆخ نێعمەتپوور
رانندە تاکسی کە مردی چاق با قدی کوتاە بود، ابتدا با دیدن مزدور خواست از وحشت فرار کند کە با دیدن پول نظرش بلافاصلە عوض شد. و مزدور را بعد از نیم ساعت رانندگی، در حالیکە سعی می کرد بهیچ وجە از آینە بهش نگاە نکند، بە مرکز شهر رسانید. تن فروشها هم درست مثل شوفر تاکسی درصدد فرار بودند.
این کتاب تجربه متقاوت و خاطره انگیزی از کتاب ماهی سیاه کوچولو است. فضای این کتاب درمقایسه با ماهی سیاه کوچولو کمی بزرگسالانه است و به همین خاطر کتاب مستقلی است چون این دو ماهی قرار نیست شبیه هم باشند و راه و مسیر جداگانه ای دارند.
مطالعه بیشتر: لیلی گلستان همراه با صمد آقا و ماهی سیاه کوچولو
فرخ نعمت پور
بابا می گوید امروز نتوانستە نفت بفروشد. او معتقد است ملت گرسنە است، اما گرسنگی بهتر از ذلت است. من با چشمان پر از نگرانی از بابا می پرسم ذلت کیست، ذلت چیست؟ و او چنان فریاد می زند کە یکی از گوشهایم کر می شود. بابا می گوید چە بهتر، دیگر سربازی نمی روی! و من از ترس اینکە نکنە گوش دیگرم هم کر شود نمی پرسم سربازی کیست و سربازی چیست.
فەڕۆخ نێعمەتپوور
ئەو شەوە لە دووای کۆبوونەوەکە، عەبە هەر دەگاتەوە ماڵەوە، تەب و لەرزێکی توند لێی ئەدا و لە ناو جێگادا ئەیخا. ژنەکەی تا بەیانی پەڕۆی تەڕ و فێنک دەخاتە سەر ناوچاوانی و قاچە رووتەکانی کە لە بن لێفەکەوە هاتبوونە دەرەوە، دەشێلێ. بۆ بەیانی دکتۆر ئەهێننە سەری و دەرزیەکی لێ ئەیا و چەند قورسێکیشی بۆ ئەنووسێ.
