منبع: بی بی سی
- توضیحات
- بازدید: 1339
فرخ نعمت پور
در محکمەای کە برپا می شود، از سالمندانی کە در خیابانهای کیف راە می رفتند گرفتە، تا رانندە اتوبوس، مرد ریشو، پدر ناتنی و زنی کە احتمالا با او همبستر شدەبودم، از سردی و بی توجهی من گفتند. از اینکە من نە مرگ اوکراین برایم مهم بودە، نە سخنان رانندە، نە ناز و عشوە هوس آلود زنی کە با او بە رختخواب رفتەبودم و نە غم سنگین مردی با خطوط موازی سفید و قرمز و ستارگانی بی شمار در پائین تنە. نمی دانم.
سعید سنندجی
بە گواە تاریخ کارگران کرماشانی کشتە و زخمی شده در این مراسم اولین قربانیان روز جهانی کارگران در جنبشهای کارگری جغرافیای سیاسی ایران می باشند کە تاکنون نیز در ادبیات تاریج جنبش کارگری سرپوش بر روی این سرکوب گذاشتە شدە است.
منبع: کردپرس
رئیس دانشگاه کردستان گفت: باید تلاش کنیم که امسال، سال ارتقای کیفیت علمی در این دانشگاه باشد و علاوه بر پیشرفت در مباحث آموزشی و پژوهشی که از ضروریات و وظایف اصلی دانشگاه است، سعی ما این خواهد بود که پاسخگوی تقاضای روز استان باشیم و با استفاده از متخصصان و کارشناسان دانشگاه مسائل مورد نیاز استان در بخشهای سیاست، اجتماعی، فرهنگی، آب، کشاورزی و غیره را با تحقیق و پژوهش دنبال کنیم و زمینه توسعه و پیشرفت کشور و به ویژه منطقه را بهتر و بیشتر فراهم کنیم.
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
بر جویبارهای روی تنم دست میکشم. مشتی آب برداشته به دهانم میریزم. اگر چه تشنه نیستم، اما مینوشم. آب، طعم درخت، طعم باغ، رعد و برق و طعم تنم را دارد. آمیختگی ای عجیب و غریب. مانند تاریخ. اگر خوانندگان تاریخ در پشت پنجره از این آب بنوشند، شاید چیزی را که میخواهند و به دنبالش اند زودتر بیابند. تاریخ طعم باران دارد.
فرخ نعمت پور
البتە آقای همسایە دلیل دیگری هم داشت کە بیشتر مخفی، یعنی خودمانی بود، تا اینکە بتوان آن را علنی کرد. او می گفت کە اخیرا بە نیروهای مابعد الطبیعی باور آوردەبود، البتە نە از جنس خدا و خرافات جاری میان مردم، نە، بلکە از نوع پست مدرن آن کە بیشتر بە فراخوان دوبارە نیروهای فراموش شدە تاریخی می ماند. طبق گفتەهای او چنین نیرویی بزودی بنابر یک منطق خارج از درک بشری بە عرصە ظهور می رسید، و همین ما را از بن بستی کە بدان گرفتار آمدەبودیم، آزاد می کرد.
فرخ نعمت پور
آدلف آرام قدم برداشت، و بە راە افتاد. گاهی احساس می کرد در استپهای روسیە دارد قدم بر می دارد، گاهی در دشتهای اوکراین، زمانی در جنگلهای قدکشیدە و انبوە اطراف برلین،... و زمانی در بیابانهای مرکزی ایالات متحدە و یا شمال آفریقا. انگار با هر قدم، کل منظرە و چشم انداز جلو او تغییر می کرد. پیش خودش گفت "علتش باد است!"