کورتە چیرۆکەکانی وەک "مرەبای شەکەر" و "سییەکانم" لە بەرهەمەکانی ئەم چیرۆکنووسەن و هاواری رۆحی ئەون. "مرەبای شەکەر" لە پەنجەرەی فەقیرییەوە، کە بیرەوەریی سەردەمی منداڵین، دەڕوانێتە ژیان و، لە "سییەکانم"دا باس لە بەسەرهاتی خۆی و باب و دایکی بە شێوازی ئەدەبی دەکا. کاک رەسوڵ لە بوارەکانی زمانناسی، کۆمەڵناسی و ئەدەبیاتدا بەتوانا بوو و هەمیشە لەکاتی گفتوگۆکاندا قسەکانی سەرنجی گوێگریان رادەکێشا. هاوکات رەخنەگرێکی باشیش بوو کە بوێرانە سەرنجە رەخنەییەکانی خۆی دەخستنە بەرباس.
و: نەژاد عزیز سورمێ
سەربڵیند
وەک تاووسی پەڕبڵاو
لەسەرخۆ
بەسەر فەرشی سووردا دەڕۆم
کە بە دوور و درێژی ڕاخستراوە
دەف و تەپڵم بۆ لێدەدرێ
موحسین ئەمینزادە
ئەو ئازادییەی هانا ئارێنت باسی دەکات، ڕزگاربوون نییە لە دیلێتی ستەمکارێک؛ بە واتایەکی تر بە مانای ڕزگاری لە ڕستەی چوارچێوە نییە. ڕاستە ڕزگاربوون لە چوارچێوە مەرجی پێشوەختە بۆ ئازادی، بەڵام بە تەواوی خودی ئازادی نییە. ئەو ئازادییەی کە هانا ئارێنت باسی دەکات زیاترە لەمە. ئازادی واتە قسەکردن، واتە بڕیاردان، واتە هونەری دەربڕین و بیرکردنەوە و ڕازیکردنی ئەوانی تر، لە ئامادەبوونی مرۆڤەکانی تردا، بۆ ئەوەی بتوانین وەک مرۆڤ، گرنگ و کاریگەر بین. شۆڕشەکان ئەوەن. شۆڕشەکان پرۆسەی پارە پەیداکردن نییە بۆ خەڵکی هەژار، بەڵکو ئاشکراکردن و ناسینی ئەو هەموو مرۆڤ و پرسانەیە کە نەبینراوبوون!
ئیلهام مورادی
بەجێما لە خۆم
لە گەنجینەی شاران
ئیتر ئاسمانی تەمەن ڕوو لە کزی
زانیارییەکانم
دەمئاڵۆزکێنن و لێم دەسەنن بیرکردنەوە.
فەرهاد نێعمەتپوور
دۆشەکەکە تەڕ ئەبێت. لە تاریکیا هەموو رەنگەکان رەش دەنوێنن. خۆت ئەسپێریە دەست شەو. چاوەکانت قورس دەبن. خەوت دێت. هەناسەکانت ناڕێک دێنەدەر. ساردتر دەبیت. پەشۆکاوم. دادەنیشم. هەنیشکەکانم لەسەر ئەژنۆکانمن. دەستە لینجاویەکانم دەخەمە سەر سەرم. خۆشم ئەوێیت.
سەردار جاف
شەقاوە گەرمەکانی ئێوارانەی شەهلا
بۆنی دارستان بۆ نيشتيمانی ئەمبەر دێنێ
ئەو لە کۆت و بەندی ئازادی هەڵدێ ، خۆ رادەپسکێنێ
ژانی دوێنێ
دەخواتەوە
فرخ نعمت پور
من کە حساب زمان از دستم در رفتەبود، دیدم کە کلاغی آمد و روی دیوار بلند روبروی من نشست. فکر کنم بوی چربی صابون تن من بە دماغش خوردەبود. بوئی از دوران آشویتس. کلاغە بە من زل زد. از آن نگاههای سنگینی کە زمان فراموشش نمی کند، و مرگ بشدت از آن ترسان. بخودم گفتم احتمالا اشتباهی راهش را از میان تاریخ گم کردە و بە این حیاط خلوت یک صبح خطرناک پاییزی رسانیدەاست. اما نە، کلاغە خیال رفتن نداشت. همانجا ماندە، و بشدت بە من زل زدەبود. او می دانست کە من علیرغم همە افکار و خیالات فلسفی ام، بالاخرە می میرم.
لە سویدییەوە: رەسوڵ سەفەریانی
"ئه‌مه راستییه‌که که زۆربه‌ی خه‌ڵک ئه‌مڕۆ وشه‌ی "خائین" زۆر به ئاسانی به‌کاردێنن. به‌راستی خائین کێیه؟ وایه، خائین ته‌بعه‌ن که‌سێکی بێ شه‌ره‌فه. که‌سێکه که له ژێره‌وه و به شێوه‌ی نهێنی پێوه‌ندی له‌گه‌ڵ دوژمن ده‌گرێت له‌به‌ر قازانجی شه‌خسی یارمه‌تی دوژمن ده‌دات که بێنه سه‌ر خه‌ڵکه‌که‌ی یان که‌س و کار و هاورێیانی. زۆر نفره‌تاویتر له قاتڵێک. لوتف بکه و هێلکه‌که‌ت بخۆ، خه‌ڵک له‌برسانا ده‌مرن له ئاسیادا.
صفحه15 از418
