رابردوو لە هەموو کاتێک نزیکترە لێمان
فەڕۆخ نێعمەتپوور
کەواتە لەگەڵ ئەوەی بە هۆی تکنۆلۆژیاوە ئێمە زۆر خێراتر لە جاران لە رابردوو دوور دەکەوینەوە، بەڵام هەر بەو رادەیەیش رابردوو لە چاو جاران زیاتر لە ئێمە نزیکە. رابردوو و کاتەکانی ژیانی جارانی ئێمە تەنیا هی ئەو سەردەمانە نین وا رابوردن. جۆری پێوەندیی ئێمە (بە هۆی تکنۆلۆژیاەوە) لە گەڵیان، دەتوانێ لە چۆنیەتی ئەو رابردووبوونەدا تەئسیری راستەوخۆی هەبێ.
چەند وردە شیعرێ
دهریچهیهك لهناو بازنهی وههمدا
ئارام
ههرچهنده شاعیر لهمبارهوه ئهزموونی ههیه؛ بهوهی کاتێك شیعرهکانی به ئاستێکی باڵای فۆرم و وشهسازی و گرێچن و بابهت دههۆنییهوه زۆر له خوێنهران لایان گران بوو ههرسی بکهن، بهڵام لهم شێعرهدا فۆرم موغازهلهی خوێنهر دهکات به پابهندوون به جۆرێك به کێشی پهنجهو سهرواوه.
سنوورهکانی وههم
سۆران محهمهد
ئێستاش گوژاڵکه تهریکهکان
چاوهڕوانن
حیلهی ئهسپه چهموشهکان
سهرلهنوێ بزرنگێتهوه
ههتا خهونی
وشكههڵاتنی رهگهکان
ببڕێتهوه...
ئهم دنیا و ئهو دنیا
سهباح رهنجدهر
جانتاكهت له شانت داگره و كهلوپهلی پێویست جیابكهرهوه
دوودڵ بهسهر پرددا مهوهسته
تكا دهكهم پهله بكه كاتژمێر بخوێنهوه و بپهڕهوه
عمقی بە دوآلیسم
فرخ نعمت پور
در این مفهوم نە می توان برای همیشە ظلم مطلق برقرارکرد و یا عدالت مطلق. در واقع جوامع بشری پدیدەای اند در میان این دو و یا از جنس هر دو، حال بستە بە شرایط، در یکی عنصر عدالت برجستە است و در دیگری عنصر ظلم. پس اگر آرمان خواهی ای وجود دارد، وجودش معطوف بە نسبی گرائی است.
نزیك باخچهی گشتی
و. نهژاد عزیز سورمێ
ئامۆژگاری دەكردم:
ژیان بە نەرمی وەربگرم
چوون گیا
لەسەر بەنداوان پێدەگا
بەڵام من
وەك هەر لاوێكی گەوج مامەوە
ورچ و دوو هاوڕێ
لە ئینگلزییەوە: سایتی قەڵەم
ورچەکە گەیشتە ئەوەی سەر زەوی و بۆنی بە دەوری سەرییەوە کرد. لەو بیرەدا کە مردووە، درێژەی بە رێگای خۆی دایەوە. کە ورچەکە دوورکەوتەوە، ئەوەی سەر درەختەکە دابەزیە خوارەوە و لە هاوڕێکەی پرسی ورچەکە چی بە گوێدا چرپاندووە. هاوڕێکەی وەڵامی دایەوە: "متمانە بەو هاوڕێیانە مەکە وا بە خەمتەوە نین."
صفحه248 از417