ئێوارانە ٢٠

سەردار جاف

ئەم ئێوارە

لە غوربەتا تۆم ديتەوە

بووين بە ئيسکان، بە شۆريجە و رەحيماوە

بووين بە گەنجێکی سەرەڕۆ

بووين بە شارێ

گرنگـییەکـانی چـیرۆکی فـۆلکـلۆری لە ئەدەبی منـداڵانـدا

رەزا شوان

فـۆلکلـۆر گرنگترین زێی بەخـۆڕە، کە بە بەردەوامی دەڕژێتـە نـاو روبـاری ئەدەبـەوە. ئەدەبی فـۆلکلـۆریـش، بە بەرهـەمی کەسـێک و دووان دانـانـرێـت، بەڵکـو دەرێتـە پـاڵ هـەمـوو میـللەتەوە. بەرهـەمی ساڵـێک دوو ساڵـیش نییە، بەڵکـو لەگەڵ لەدایکـبوونی مرۆڤـدا سەریهـەڵـداوە. 

قەلەندەر و ئەوداڵ ی شوانکارە(2)

بابەت: شرۆڤە

داڕشتنەوە بە کوردی: ئازاد کەریمی، ئاتورپاتی پەناگەی ئارونا

لێرە داتبگرە

چۆلەکەی سەر لقێک

فەڕۆخ نێعمەتپوور

چاوەکانی دەقونجێنێتەوە و، سەرێک بادەدا. دیسان گوێم لە جریوەجریوی بێ پسانەوەی چۆلەکەکانە. لە دەروونمدا رق لە چۆلەکەیەکی پیر کە تەنیا بیست و پێنج داچوونی رۆژ لە تەمەنی ماوە، هەتا دێت زیاتر چەکەرە دەکا. ئەوەیکە چۆلەکەیەکی سی تا چل گرەمی گاڵتەی بە جیهانی مرۆڤ بێت، جەستەم وەک ئەو رۆژەی هاوین داغ داغ دەکا. بە خۆم دەڵێم گەر قۆچەقانییەکەی سەردەمی منداڵیم مابا، ئیستا لەیەک چرکەدا سەرەونخونم دەکرد. گەواد! 

The Vales of the Treacherous Nights

By: Nazhad Aziz Surme

I reached my hand in a mad keenness

I offered my open arms in a mad keenness

What a pity that they did not grasp the sound of my soul

What a pity that you did not read the dossiers of the lilacs

ئێوارانە ١٩

سەردار جاف

لە گەڵ هەموو تاريکييەک

هەستەکانم دەفڕن

دەبنە پەپوولە و مانگ دەدوێنن

چراخانێ لە ئاسمانەوە ژووری نوتەکم رۆشن دەکاتەوە

پیاوسالاری و ژنسالاری لە چیرۆکی “ئیمپراتۆریای ژن”

توێژەینەوە: هیڤی عمر یاسین

لە چیرۆکەکەدا ململانێکان درێژەی هەیە و کۆتایی نایەن، چونکە تا ئیمپراتۆریاکە لەژێر زۆڵم و ستەمی پیاوسالاری ڕزگاری کرا، خۆی لە ژێر ستەمی ژناندا بینییەوە، بەمەش ململانێکان زیاتر درێژەی کێشا، کاوانی ئیژێت ”هەڵبژاردنی سەرۆکێک لە ڕەگەزی مێ، پیاوانی چاویلکە لە چاو، پۆشتە و ڕووت و ڕەجال، زانا و نەزان، ڕۆشنبیر و کولەوار، دەسەڵاتدار و بێ دەسەڵاتی تەنگی پێ هەڵچنیبوون، هەراسانببوون“. 

بازگشت بیهودە

فرخ نعمت پور

آدلف آرام قدم برداشت، و بە راە افتاد. گاهی احساس می کرد در استپهای روسیە دارد قدم بر می دارد، گاهی در دشتهای اوکراین، زمانی در جنگلهای قدکشیدە و انبوە اطراف برلین،... و زمانی در بیابانهای مرکزی ایالات متحدە و یا شمال آفریقا. انگار با هر قدم، کل منظرە و چشم انداز جلو او تغییر می کرد. پیش خودش گفت "علتش باد است!"