هۆگری دووکەڵ
فەڕۆخ نێعمەتپوور
لای ئەو لە سەر هەسارەی خڕی زەوی شوێنێک نیە ناوی "پێشەوە" بێت، چ بگا بەوەی فرمانیشی بۆ بدەی و بڵێی "دەی یاڵڵا! بەرەو ئەوێ،... بۆ پیشەوە!" لای ئەو لە سەر ئەم جەغزە خڕ و دایرەییەدا هەموو پنتێک هەم پێشەوەیە و هەم دوواوە.
بەرزبوونەوەى گەسکێک تا ئەوپەڕى مان
سەباح رەنجدەر
شیرینیى بنێشتەکەت خستە دەمى منەوە /دیدارى مەیخانە و /گڕوگاڵى یاڵى ئەسپ و /ئاوى نەمرى و /ئەوپەڕی مان /ئەم شیرینییەم لە دەمى بهێڵنەوە و پێڵووشم بەنەرمایى پەنجە خاو بکەنەوە
جلی نوێ!
وه‌رگێڕان: سه‌رگوڵ بێتوشی
مه‌حمی ده‌یووت: كوڕه بێ هیوا مه‌به، مادام زیندووین، هیوایه‌ك هه‌یه! ئه‌رێ مادام زیندووین... دواتر هه‌ستان، ده‌مه‌و ئێواره بوو، چوونه قاوه‌خانه‌ی عه‌باس ئاغا و له سوچێكه‌وه هه‌ڵكورمان... ئه‌رێ... له سوچێك هه‌ڵكورمان!
دەمەوێت بە ژنێك ئاشنا ببم
پێشەوا کاکەیی
من دەمەوێت لە تەك ژنێك دانیشم /قسەی لەگەڵ نەكەم /بەس بزانم چۆن سەیری خودا دەكات /بۆنی عیرفانی لێوە بكەم /تێربم لە بۆنی مێخەكەی گەردنی /دۆعا بكەم و ببمە دەنكە دەستبێحەكەی بەردەستی /زیكری تەواوم پێ بكات.
کەویە بەفرەکانی دۆزەخ
نەژاد عزیز سورمێ
نیشتمان ئەوە نەبوو / لە چیرۆکێکی کورتمان نووسییەوە /بە داخەوە، /جارێکی دیش بەداخەوە /نیشتمان خاچێکی ئاسنین دەرچوو / لە شەڕ، لە مەرگمان زیاتر لێ نەدی /بەداخەوە، سەت هەزار جار بەداخەوە /نیشتمان /(سەیرانگای بەهاران) نەبوو.
آنهائی کە دانستند و آنهائی کە ندانستند
فرخ نعمت پور
اگر روزی دستانمان دوبارە بە آن خاک برسد، آن سئوال همیشگی را باز با خود خواهیم داشت: شما چگونە دانستید؟... و ما چرا ندانستیم؟ و البتە با جوابی کە دیگر جواب سال ٥٧ نیست. از آن جواب دیگر سالها گذشتە، و درست در همان سال، آن جواب هم مرد و هم دفن شد. مانند همە مردگان دیگری کە نمی خواستند بمیرند، اما مردند. مردگان عاشق زندگی،... مردگان عاشق بهشت روی زمین.
چاوپێکەوتن لە گەڵ عادل محەمەدپوور
سازدانی: هاشم عەلی وەیسی
ئەمە نیازی بە پێوەندییەکی دو لایەنە و دیالێکتیکی هەیە لە گەڵ گەلانیتردا. ئەم پێوەندییەش ژانری وەرگێڕان ئەنجامی ئەدات. هەر وەها کە ئاماژەم پێدا لەم بوارەدا ئێمە رێگای نەبڕیومان زۆر ماوە کە ئەبێ تاقی بکەینەوە تا بتوانی کەسایەتیەکانی نوخبەی ئەدەبی و هزری و رۆشنبیریمان بە گەلانیتر بناسێنین.
ده‌ق و ره‌خنه
فاتیح ره‌سول قه‌ره‌داغی
دنیای ده‌قه‌کانی سۆران محه‌مه‌د ره‌نگه لای زۆرێك سه‌یرو سه‌مه‌ره‌و جێی مشتو مڕ بێت، چونکه جیاوازه‌و قوڵتر بنیاتی وێنه شیعریه‌کان و زمانی تێدا ئه‌نجامدراوه، شتانێکی تێدا ره‌نگ ده‌ده‌نه‌وه که‌متر وه‌کو بابه‌ت و شێواز؛ شاعیرانی تر نزیکی ده‌که‌ونه‌وه،ناکرێت بڵێین دژه باو، به‌ڵام جیاواز به وشه‌سازیی و روئیاو بابه‌ته‌وه.
صفحه385 از436
