ڕۆمانی (کچی دورگە بچکۆلەکە) و چەند سەرنجێک
عــەلی حەمــە ڕەشید
رۆمانی( کچی دورگە بچکۆلەکە) کە دوا بەرهەمی کاک ئەمین محەمەدە و وەک یەکەم ئەزموونی خۆی لەو بوارەدا توانی جارێکی تر لە کارێکی ئەدەبی نوێدا دەربکەوێت و بڵێ بەڵێ ئێمەش وەک کورد دەتوانین رۆمانی تایبەت بۆ منداڵان بنووسین.
شار له ههڵبوون و كوژانهوهیدا
نهژاد عزیز سورمێ
شار له حاڵهتی ئێستایدا وا دێته پێش چاو پهناگهیهكی كاتیی بێ، به زۆر نهبێ هیچ كۆڕێكی لێ گهرم نابێ. له گرێژنه چووه، بهندی به چیمهنتۆی كهڵهكهكراوی سهریهكتر و به نهخشهی خواستراوی نامۆوه پساوه. نهگشتیی ڕهها دهردهبڕێ، نه لهسهر بناغهی خۆیدا ههڵنراوه ، بهڵكو له ڕوانینی كاتیی سهقهتهوه ، بهڕادهیهك ساختمان و بیناكان له میكانۆی دهستی منداڵان دهچن.
بەختەوەر ئەو کەسەیە دانێی هەبێ(٤)
بەختەوەر ئەو کەسەیە دانێی هەبێ(٤)
بابەت: زنجیرە چیرۆکی مناڵان
لەسویدییەوە: رەحمان سۆفی
خائن بی وطن
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
او همزمان با داد و هواری کە راە انداختەبود و خوشحالی کە می کرد تلاش داشت چگونگی گل زده شدە را یک بار دیگر تعریف کند که یک دفعه چیزی سنگین به پشت سرش اصابت کرد،... اصابتی چنان سنگین که همچون کیسهای خالی در خود لایە لایە فروافتاد، و بر روی زمین چون تودهای لهیده دمر شد.
خواحافیز
ئاکۆ محەمەد سابیر
برا سەرت گەورەبێت شەپقەیەک جامەدانەیەک بۆت دەشارێتەوە. گوێکانت گەورەبوون بەپرچت دای دە پۆشیت. لچت زەردەدەوڵە پێوەی بدات خەڵکی پێی جوانە، چاوت گەورەبێت ژنان کەیفیان پێدێت، بیلامانا قونت گەورەبێت هێژن مۆدیلە بەس لوت بەڵایە کە گەورەبێت.
ئێوارانە ١٤
سەردار جاف
ئەمە چ ئاتەشگايەکی پڕ گوناهە ، کە خوا بۆ خۆی فەرشی پەرژينی بۆ رادەخا
لە سەربانی ماڵی باجی گولچينەوە چاوەکان هەر کزۆڵەن و مەرگ دەچێژن
پێ دەشتێ بۆ خۆی بەهەشتە و وا مەملەکەتی ئەو گوڵە بە دووی شنەيەکدا رادەکا
کنارەها
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
نمی داند چه مدت دیگری آنجا ایستادند. بار دیگر پدر در مورد کنارەها گفت. اینکه همه جا پر از کناره است. اینکه زندگی خود نیز بر کنارەای لم دادەاست. صحبت در مورد اینکە موقعیکە بە کنارەای می رسی، یا به گذشته ها می اندیشی یا آنجا نیز بە کنارەهای دیگر می نگری. با تاریک شدن هوا نزد او کلمات نیز بیشتر تیره و تار می شدند. گوش دهد، یا ندهد؟
پازدە
ئازاد کریمی
ئێمه پازده کەسین
هەر وەک پێشتر بووین
تیرمان هێنا
کەوانمان ئاشکرا کرد
ژێمان لێنا
کونتیرمان دووریەوه بۆ تیری چارەنووس
صفحه8 از373