آزاد کریمی
نگاە کبریایی آقای رییس جمهور بە آحاد اجتماعی ایران ناشی از تفسیر و برداشت او از جایگاه انسان در جهان است وگرنە کسی کە معنای درد را بفهمد هرگز دردمندان را مسخرە نمی کند، و یا هنرمندان و ادیبان و خردمندان و اندیشمندان و صالحان را نادیدە نمی گیرد.
نامەی سرگشادە بە اصغر فرهادی
آزاد کریمی
قبل از هر چیز بە خاطر اینکە شما در داخل هستید و بندە در خارج، از خطاب کردن جنابعالی بە عنوان دوست، برادر، همفکر، همراە یا عباراتی از این قبیل تنها و تنها بە جهت جلوگیری از وارد کردن هرنوع اتهام بە شما از جانب برج عاج نشینان و طاغوتیان حاکم بر ایران مبنی بر ارتباط با خوارج! یا خارج نشینها یا ضدانقلاب یا گروهکها وعناصر وابستە بە استکبار و صهیونیسم خودداری می کنم و تنها با نام شما، حضرتعالی را خطاب می کنم.
آقای فرهادی! نامە شما را از طریق رسانەها خواندم، نامەای کە بە آقای رییس جمهور ایران نوشتە بودید، شخصی کە هنوز جوهر امضایش پای منشور شهروندی منتشرەاش در هفتەی قبل خشک نشدەاست.
هر دو داستان نویس هستیم، اما شما داستانهایتان را بە تصویر می کشید و من چاپ می کنم، مردم آثار شما را نگاه می کنند، تجزیە و تحلیل می کنند و بە دانش زندگی خود می افزایند، آثار من را مردم نگاه می کنند، می خوانند و آنگاه تجزیە و تحلیل کردە و از آن درس می گیرند... آثار شما در بایگانی فیلم ها نگهداری می شود و آثار من در کتابخانەها بە ودیعە گذاشتە می شود.
من و شما از کشوری می آییم کە فلان مرجع تقلیدش کە ادعا می کند نمایندە شرع منزل است امروز بە کسانی کە برای کودکان جنگزدەی سوریە اشک می ریزند، اتهام ریاکاری می زند و می گوید آنها جلوی دوربینهای روزنامەنگارهای خارجی فیلم بازی می کنند و بە چشمهایشان مواد اشک آور می زنند!
در کشور ما حقایق کتمان می شوند و واقعیتها وارونە جلوە دادە می شوند، رویدادها بە سیاهنمایی، خیانتها بە خدمتگزاری، ریاکاریها بە عبادت و چاپلوسی بە ارادت تعبیر و بە خورد عوام دادە می شوند.
رییس جمهور کلید بە دست ایران من را بە یاد داروغەی ناتینگهام در فیلمکارتون رابین هود اثر ولفگانگ ریترمن می اندازد کە اتفاقا در ایران دوبلە و با سانسور فراوان از صداوسیما پخش شد چرا کە از کلیدهای بەکمرزدەاش تنها برای باز و بستە نمودن درب زندان و برای قفل زدن زنجیر آهنی بە گردن مردم بی دفاع ناتینگهام استفادە می کرد.
این رییس جمهور کلید بە دست ما کە اتفاقا امروز جوابیەی غیر مستقیمش بە شما را خواندم گفتە کە متروخواب را شنیدەایم، اما گورخواب را نە!
دوبارە تجاهل و قمپز ... تجاهل بە اینکە نمی داند در کشورش چە خبر است، و قمپز برای اینکە بگوید کشور ما مدرن است و گداهای ما در متروها می خوابند.
رییس جمهور با منشورحقوق شهروندی اش خود را با جرج واشینگتن قهرمان استقلال امریکا و با شاەشاهان کورش هخامنشی مقایسە می کند و کسی چە می داند شاید داعیەی برتری بر آن دو بزرگوار دارد، اما دوبارە در دام کلمات و بازی با آنها افتادە است، و هرگز اعادەی حقوق ضایع شدەی خلایق، سودای سر او نبودەاست.
نگاە کبریایی آقای رییس جمهور بە آحاد اجتماعی ایران ناشی از تفسیر و برداشت او از جایگاه انسان در جهان است وگرنە کسی کە معنای درد را بفهمد هرگز دردمندان را مسخرە نمی کند، و یا هنرمندان و ادیبان و خردمندان و اندیشمندان و صالحان را نادیدە نمی گیرد.
بی غمخوارگی رییس جمهور و سایر دست اندرکاران ردەبالای حکومتی و دولتی در ایران با کمال تاسف بە تربیت و خاستگاه اجتماعی آنها بر می گردد و تلقی آنها از دارندگی و دارابودن... بە قول ملانصرالدین این جماعت دست بدە ندارند دست بگیر دارند.
برای من کە در مدارس ایران درس خواندەام و می دانم سراسر کتابهای درسی ایران لبریز از داستانها و اشعار حکمی و پندآموزاست و صدها حکیم و فیلسوف و عارف و سیاح حداقل بعد از اسلام در ایران پرورش یافتەاند و بە فرهنگ مردم خدمت کردەاند ، شعر شاعرانش را بە مثابە زینت اندیشە، بر سر دروازەی سازمان ملل متحد می آویزند جای تعجب دارد این همە بی مسئولیتی و بدگهری و بال گردن سیستم اداری مملکت را گرفتە و شانەبالااندازی و ولنگاری و بی ادبی بە کرامت، شرافت و اعتبار وجودی انسان یک سنت بلکە یک عرف شدە است.
آقای فرهادی! بە عنوان یک انسان از شما متشکرم کە بە رییس جمهور ایران دربارەی گورخوابها نوشتید، مهم نیست جواب او چە بودە است. در حالیکە کارتنخوابها و گورخوابها و هزاران و میلیونها نفر ایرانی از نداشتن یک زندگی عادی خواب بە چشمشان نمی رود... با کمال تاسف باید بگویم برداشت من از گفتەهای او با توجە بە رفتارها و سخنانش این است کە رییس جمهور ایران نە جور استاد کشیدە، نە دود چراغ خوردە، نە کتابی خواندە، نە فیلم دیدە و نە بە تماشای تئاتر رفتە است... بنابراین از جواب سربالای او بە خود سرخوردە نشوید، چرا کە از کوزە همان تراود کە دراوست... در پایان بە یک بیت معروف از سعدی والامقام ،شیخ شیرین سخن شیراز می پردازم و سخن کوتاه می کنم.
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید کە نامت نهند آدمی
این شعر وصف حال رییس جمهور ایران و ماری آنتوانت ملکەی فرانسە است کە در پی شورش زندان باستیل در فرانسە همراه با شوهرش لویی شانزدهم اعدام شد، بە او گفتند مردم فرانسە نان ندارند بخورند، گفت اشکال ندارد بروند شیرینی بخورند!
