ئەندێشەکانی هانا ئارێنت (٣)

موحسین ئەمینزادە

ئارێنت دەڵێ، پێویستە تێبگەین کە چۆن پرسێکی بچووکی وەک دژە جوولەکەیی دەبێتە هۆی سەرهەڵدانی نازیزم و هەڵگیرسانی شەڕی جیهانی و دروستکردنی کارگەی مەرگ، یان ڕیالیزمی بزووتنەوە تۆتالیتارییەکان دەبێتە هۆی دەربازبوونیان لە واقیع. ئارێنت دەڵێ "سەرکەوتنی تۆتالیتاریزم بە واتای لەناوبردنی مرۆڤایەتییە! تۆتالیتاریزم دەستی بە لەناوبردنی سروشتی مرۆڤ کردووە." هەر بۆیە ناتوانی بیری لێ نەکەیتەوه و پشتی تێکەی، چونکە "وەرگەڕان لە هێزە تێکدەرەکان سوودێکی ئەوتۆی نییە!"

مقاومت

فرخ نعمت پور

یادم می آید کە او آنروز، علیرغم انتظار هزار سالە من، هیچوقت نیامد،... هیچوقت عبور نکرد. نکند آن روز 'عبور' مردەبود،... برای همیشە. آە، من می دانم کە کلمات گاهی می روند،...  گاهی می میرند برای همیشە. انگار پیش چشمشان، زندگی بیش از مهملاتی چند نیست. نە شاید او از کوچە کاەگلی دیگری عبور کردەباشد، کسی چە می داند. آن روز کسی کە پشت بام نبود تا این حقیقت پنهان تاریخی را دریابد.

چاپی سێ کتێبی شیعری پێشەوا کاکەیی

ئەم بەرهەمە: ئەزموونێکی سەرەتای نوێی شاعیرە لەمەڕ بوونێتیی هەبووەکان، کاکەیی لەم بارەوە دەڵێت: ئەم بەرهەمەم لەمەڕ دنیای ڕۆحانیی و هەبوویەتیی بوونەکانەوەیە، کە بوون تێیدا ناوەندی دەقە. ڕوانینە لە جیهانبینیی مرۆڤ بۆ بوونەکان، کە لە پێناو خودێتیدا بوونەکان دەخەنە ژێر حەز و ویست و دەسەڵاتی خۆیانەوە. مرۆڤ وەک بکوژی لێ هاتووە لە پێناو خواستەکانیدا، هەبوویەتیی دیکە وەک پێویستی بۆ هەبوویەتیی خۆی تەماشا دەکات. لەم بارەوە، لە پێشەکیی پەڕتووکەکەیدا دەڵێت: «گوڵ، ئەو ڕۆحە موقەددەسەیە، کە وەک گشت ڕۆحە خوڵقاوەکانى دیکەى خودا، بە دیار پشووى درێژى ژیانه‌وه‌ ڕاوەستاوە و هەمیشە لە دەلاقەى جوانيى خۆیەوە دەڕوانێتە ژیان.

'ئێوارەیەکی بابۆس' لەژێر چاپ هاتەدەر

رۆمانی 'ئێوارەیەکی بابۆس' لە نووسینی فەڕۆخ نێعمەتپوور لەژێر چاپ هاتەدەر. ئەم بەرهەمە لە لایەن کتێبی چل و نۆ لە وڵاتی سوید چاپ و بڵاوکراوەتەوە و خوازیارانی دەتوانن بە پەیوەندیگرتن لەگەڵ ئەم وەشانخانەیە، دەستەبەری بکەن. ئێوارەیەکی بابۆس، ئاوڕدانەوەیە لە دۆخی ساڵی پەنجاوهەشتی هەتاوی کاتێک شەڕی سێ مانگە لە کوردستان هەڵگیرسا. گێڕانەوەی بەسەرهاتێکی ئەدەبی کە بەجۆرێک تیشک دەخاتە سەر دۆخی ئەو ساڵانە.

لە یادی (٣٤) رەمین ساڵـڕۆژی جاڕنامەی مافەکانی منداڵان

رەزا شوان

منـداڵە بەدبەخـتەکانی کوردستان، وا نـزیکەی دوو مانگە قـوتـابخانە نەکـراوەتەوە، تا ئەمڕۆ بە هـۆی بایکـۆتکـردنی دەوام و خۆپێشانـدانی مامۆستاکانتانەوە، کە سێ مانگە مـووچەیان وەرنەگـرتـوون، دەسـتان بە خـوێـنـدنی ئەمساڵ نەکـردووە. بە داخـەوە کە دەسەڵاتی کوردی زۆر بێـباکـن و بە خەیاڵـیانـدا نایـەت، چونکە منـداڵەکانی خۆیان، لە قـوتابخانەی تایبەتی و مامۆستای تایبـەتی وانەیـان پێ دەڵـێـنەوە. گیرفـانیشـیان پـڕ لە پارەیـە، جـا چ خـەمی منـداڵانی هـەژاری گەلەکەمـانـیـان هـەیە.

ژیان لە نێوان ماناکردن و بێ مانایی دا

دڵشاد کاوانی

 مەسەلەکە ئەوە نییە کە ژیان مانادارە یان بێ مانا. بەڵکو هەر ئەم باوەڕە سەرەتاییەیە کە ناگاتە قووڵایی دڵی مرۆڤ. ئەم باوەڕە فێریان دەکات کە ئەو ئازارانەیان خۆشبوێت کە لەگەڵ مرۆڤبووندا دێت. بەڵکو هەر ئەم باوەڕە سەرەتاییەیە کە ناگاتە قووڵایی دڵی مرۆڤ. ئەم باوەڕە فێریان دەکات کە ئەو ئازارانەیان خۆشبوێت، کە لەگەڵ مرۆڤبووندا دێت. بەڵکو هەر ئەم باوەڕە سەرەتاییەیە کە ناگاتە قووڵایی دڵی مرۆڤ. ئەم باوەڕە فێریان دەکات کە ئەو ئازارانەیان خۆشبوێت کە لەگەڵ مرۆڤبووندا دێت.

من و دیوار

فەڕۆخ نێعمەتپوور

دیوار کە هەر رۆژەی لە شوێنێک و هەر ساتەی لە لایەکییەوە بە سەریدا دەپەڕیمەوە، ئێوارەیان گریان و ناڵان گلەیی و گازندەی دەبردەوە لای دایکی. خوا زەخمەکانی برین پێچ دەکرد، دڵنەوایی دەدایەوە و بە دەم گێڕانەوەی چیرۆکە ترسناکەکانی دێوی رەش و دێوی سپی دەیخەواندەوە... بە هومێدی رۆژێکی باشتر بۆ سبەی.

قرمز و غلیظ

کاوه نعمت پور

وقتی که داخل خزینەی کثیف حمام عمومی می شدند هنوز هوا تاریک بود. مادر آرام در گوش دخترش گفت «به هیچکس توجه نکن... گوشا کر چشما کور... خودتو به نشنیدن و ندیدن بزن» دختر سرش را به نشانەی تایید تکان داد و سرش را داخل آب کرد. ناگهان درد ناخوشایندی را در شکمش احساس کرد. کمی سرش گیج رفت. با خود گفت نه الان وقتش نیست. خودش را جمع و ‌جور کرد. سنگینی نگاه ها را برروی خودش حس می کرد. پچ پچ های زنانه را می شنید و مثل سوهان روحش را خراش می داد.