غەفوور ساڵحی
ئەمجاریش ملم سووڕاند. چاوێکی دیم بە ژوور و وەتاغەکەمدا خشاندەوە. هەموو هی خۆم بوون. وەک خۆی. هیچ شتێک نەگۆڕابوو: «ئەقەلی کەم، دەزانم کە لە ماڵی خۆمم.» ئەوەی جێی گۆڕابوو، تەنها کراسە هەڵوسراوەکە بوو. ئەویش ئێستا لەبەر دایکمدا بوو. دایکم تێگەیی: «دەی بۆ وا تماشام ئەکەی ڕۆڵە؟ ئاها ئەتگوت دایە ئەو کراسە قەسرییەت زۆر لێ جوانە.» هیچم بۆ نەگوترا. نەمدەتوانی. ئەگەر بمتوانیایە، پێم دەگوت: «ئاخر دایە گیان، خۆ فریانەکەوتی ئەو کراسەت ئەوەندە لەبەر کەی...»
فەڕۆخ نێعمەتپوور
بۆ پاییز، مامۆستا لەبەر تەختەڕەشەکە بە دارەکەی دەستی ئاماژە بە نەقشەی دونیا دەکا و، دەڵێ ئێرە رۆژهەڵاتە، ئێرە رۆژئاوا، ئێرە باکوورە و ئەوێیش باشوور. من بیری ئەو رۆژەی هاوین دەکەمەوە، دەست هەڵدەبڕم و دەپرسم داخۆ ئەگەر فڕۆکەیەک لە پشت دیوارەکەی ماڵی ‘خا سوعدا’وە بەرەو ماڵی حاجی برایمی بەزاز بفڕێ، لە رۆژهەڵاتەوەیە بەرەو رۆژئاوا، یان بەپێچەوانەوە؟ هێشتا پرسیارەکەم تەواو نەبووە کە منداڵ دەستدەکەن بە پێکەنین. مامۆستا تووڕەدەبێ و، بێدەنگیان دەکا. پاشان بە تاوانی پرسیاری بێ ئەدەبانە دەمباتە بەر تەختە رەشەکە، رێک لە ژێر نەقشەی دونیا چەند شووڵی چاکم تێدەسرەوێنێ و لە پۆل دەرم دەکا. کاکی مودیریش دەمنێرێتەوە بۆ ماڵەوە و، دەڵێ دەبێ بۆ سبەی لەگەڵ باوکم بێمەوە.
هیچ كارێكی داهێنەرانە لە دەرەوەی تاراوگەدا نییە. (مەبەست لە تاراوگەیی بەزاندنی سنوورەكانە، دۆلۆز دەڵێ تاراوگەنشینەكان، یان كۆچەرەكان لەسەر هێلی هەڵهاتن دەجوولێن، هیچ سنوور و جەوهەرێكی جێگیر نابینن… و:ك) ئەگەرچی داهێنەرەكەی لە نیشتمانی دایكیشیدا بێت، چونكە داهێنەر هەركە دەستی بە كار كرد، بە هەموو مانایەك دەكەوێتە تاراوگە و دەرەوەی نیشتمانی دایكەوە. لە راستیدا داهێنەر بە كاری فەلسەفە هەڵدەسێ، واتە پرسیار بەرەو رووی جوانی و حەقیقەت و چێژ دەكاتەوە. بەمجۆرە داهێنەر كاری داهێنان وەك پرسی فەلسەفی لێكدەداتەوە، واپێدەچێ ئەو بابەتانە بكەونە دەرەوەی پرسیاركردنەوە، بەڵام لە راستیدا ناكەوێتە دەرەوەی پشكنینەوە.
وەرگێڕان: سەردار جاف
هۆ خانمە بەدبەختەکە
تەنها لە بەر ئەوەی بيرم کردی
هەموو دەرگاکانت داخست
پەنجەرەکانت داخست
گريام
آزاد کریمی
به اصرار یکی از دوستان لیتوانیایی ام تصمیم گرفتم برای مراسم شب سال نو به بار مرکزی شهر بروم، مطابق تصاویری که از دیوارهای این بار آویخته بودند می توانستم بفهمم که عمر این بار بیشتر از صد سال است.
فەڕۆخ نێعمەتپوور
خۆشحاڵم کەبابیش خەیاڵە. لەبەر ئەوەی دەتوانی لەدەستی قوتار ببی. هەرچەندە بگەڕێتەوە و مێشکت داگیربکاتەوە، ئەوا بۆ ماوەیەکە. لەم کاتانەدا بەخۆم دەڵێم مێژوو خۆ هەر رابردوو نیە، داهاتوویشە، بۆیە بیر لە داهاتوو بکەوە. ئیتر بیرە لە ئایندە دەکەمەوە. ئایندەیش دەکرێ بە بێ کەباب بێت، وەک چۆن بە بێ هەموو ئەو بیرە مەزنە مێژووییانەیە کە وەک گوتم کاتی خۆی هەبوون. بەڕای من هەڵکەوتێکی سەیریشە کە کەباب و ئەوان پێکەوە لەدایکبوون و… بەڵام پێکیشەوە نەمردن. کەبابێک کە هەر ماوە و هەر بۆنەکەی لەهەندێ شەقام و کووچە و کۆڵاندا دێت و دەڕوا. نا… شتێک پێموابێ هەڵەیە.
سەباح رەنجدەر
گردێک باخچه و سەنگەری بەسەرەوەیە
درەختی خۆڕسک قەدیان وەک دووگوردی نوێژ چنیوە
ناهێڵن خودی لە یەک بترازێ
گەورەی خوداوەندان گرد لەسەر سابوون و سه‌هۆڵ باڵا ناکا
رەزا شوان
(تـۆمـاس جـیـفـرسـۆن) دەڵـێت:" مـن نـاتـوانـم بەبـێ کـتـێـب بـژیـم". (هـێنری میللەر) دەڵێت:"کتێب تەنیا هـاوڕێ نییە بەڵکو هـاوڕێشمان بۆ دروستدەکات". (لـیـنی هـێـنری) یـش دەڵـێـت:"تـۆ فـێردەبـیـت.. چـونکە تـۆ کـتـێـب دەخـوێـنـیـتـەوە". کـتێب رۆڵـێگی گرنگ و گەورەی هـەیە لە گەشەکردن و پەروەردەکردن و لە راهـێنانی ئەقـڵ و دەروون و لە زاخاودانی هـۆش و بیر و هەستی منداڵان. رۆژی جیهانی کتێبی منـداڵان دەیەوێـت، سـوودەکانی خـوێنـدنەوەی کـتـێـب، بە بیـری منـداڵان بهـێـنـێـتەوە.
صفحه3 از418
