معمای جنون ون گوگ
الیستر سوکنینکه باکر مصمم است به رواج این نظریه پایان دهد که گویا دلیل عظمت ون گوگ به عنوان یک نقاش بیماری روحی او بوده است. "همه این ریشه های پیچ در پیچ و آزرده تابلوی "ریشه های درخت" را به یک نقاشی عاطفی و پریشان بدل کرده اند. ولی این نقاشی محصول یک ذهن مجنون نیست.پارادۆکسە جێگیرەکان
ئەحمەد ڕەزا
بچوککردنەوەی ژیان لە پنتێکدا بۆ قۆستنەوەی دەرفەت لە پێناوی بەدەستهێنانی شتێکدا کە لێی بێبەش کراوە، جۆرێکە لە ڕۆچوون بە نامۆ بووندا. ئازادیی لەم تێڕوانینەدا لەوێدا خۆی حەشارداوە، کە بۆ بەدەستهێنانی ئەو شمەکە، لە هەر ساتێکدا کۆتایی پێهێنانی ئەو ژیانە بچوککراوەی لێ چاوەڕوان ئەکرێت.فرۆید دژی فرۆید
و. هاوڕێ یوسفی
ماركۆزێ نەك لە تیۆری غەریزەی فرۆید، بەڵكوو لە (بەرهەمە) كلاسیكە هونەرییە مۆدێرنیستییەكان و نەریتە ناكۆكە فەلسەفییەكاندا، لەسەر گرنگی خۆشبەختی و ئازادی مرۆڤ جەختیان دەكرد، بەڵگەیەكی دۆزیەوە بۆ هیوا بە ئازادی.بازگشت از جبهە
فرخ نعمت پورسینە راە می شکافت، و دشتها و کوههای بیشتری نمایان می شدند. آنجا در خانە، هنوز بودند شبح کسانی در انتظارش. و چە احساس خوبی. آنها وجود او را می خواستند، درست مانند آن وجودی کە او چند لحظە پیش از خدا پیش خود تصور می کرد. و براستی آدمها چقدر گاهی فقط تو را می خواهند برای اینکە فقط توئی و نە چیزی بیشتر.فینۆمینۆلۆجیی هۆش
نووسین و وەرگێڕان: محەمەد محەمەدمرادیلەوەها دۆخێکدا بەریەککەوتنی زمانی کوردی و دەقێکی مەزنی وەک فێنۆمێنۆلۆژیای ڕۆح، بێگومان بەریەککەوتنێکی سەرنجڕاکێش و فێرکارانە، و بەوەدا کە زمانی کوردی لە پڕۆسەی بیکامینگ و کامڵبووندایە، ئەزموونێکی مێژوویی دەبێت.گوڵ، وەک بکوژ و پەژموردەکراوی نێو شیعر
پێشهوا كاكهيى
شاعیر وەک ئەویندار و، ئەویندار وەک شاعیر، هەم ستەمکار و هەم ستەمدیدەیە. ئەویندار بۆ هاوئەوینەکەی، لە ڕۆحییەتی گوڵەوە دەست پێ دەکات و دەبێتە جەللاد وەک ڕۆحکێشان. گوڵ دەبێتە شەهیدی چرکەساتی ئەوین. شاعیریش، لە گوڵەوە بەرەو باغ و تەنیا هەوڵی وێرانکردنی شار و خاپوورکردنیشی دەدات.
لە ترپەى دڵ کورت تر
نەژاد عزیز سورمێ
مانگ- ێکمان هەبووهەندێ جار نان و هەندێ جار پەنائاسمان لێى بە تاڵان بردین ئێستا بێ نان و بێ پەناینجادە تمدن
فرخ نعمت پور خیلی سریع حالت عادی خودش را بازیافت، با تبسمی خفیف بر لب کە ویژە این نوع مواقع است، و چهرەای مصنوعا شاداب گفت: "جادەها و مردم، گاها ما را فراموش می کنند، اما ما نە!"صفحه347 از425