و. هاوڕێ یوسفی لێنینش وەك ماركس هیچكات ئەزموونە سنوورداركراوەكان بە كات و شوێنی ڕووسیای كورتبینانە نەگشتاند. بە پێچەوانە، تێگەیشتنی ناوازانەی ئەو گەلێك پرسی بنچینەیی سەردەمی ئێمەی ـ هاوتەكی ڕاپەڕین ـ لەیەكەم كات و شوێنی ڕووداوەكییەكەیدا ناسی.
و. هانی ئێبراهیمی بەڵێ، کەس لە وڵاتی شیلی بیری ناچێت یەک لە سێی خەڵک پشتیوانیان لەدیکتاتوری دەکرد. ئەوان دەوڵەتی نەبوون، نیزامیش نەبوون، کەسانێکی زۆر ئاسایی کە ژیانیشیان زۆر بەسەختی و دژواری دەگوزەرا؛ بەڵام ئەم پشتیوانیە بۆ چی بوو؟
نەژاد عزیز سورمێ
کە دەمگوت نەفرەت لە ڕۆشنایی دەکا خۆی لە پاکدامەنی دەدزێتەوە وا دەرچوو...
کانی حەمەدەمین ئەم هەموو هەوڵەتدا و من هەر بەرەو پاییز هەنگاوم نا ئەم هەموو دەریابوونەت منی نەفرەتی مەلە فێر نەبووم!
فرخ نعمت پور یک بار سعی کردم آن اولین ماە بهار را با اولین ماە بهار آن شهری گرە بزنم کە مدتی بود در یکی از هتلهای قدیمی و متروکە آن اتراق گزیدە بودم. در تنهائی اتاق، در عصر یک روز بی اسم و مسما، از پنجرە بە بیرون نگاە می کردم.
و. هاوڕێ یوسفی ئه‌و به‌پێی ئه‌م نه‌ریته پێمانده‌ڵێت بزاوته‌کانی یاسا مێژوویی یان کۆمه‌ڵایه‌تییه‌کان بێمانان. له جیات ئه‌وه ئێمه ده‌بێت مێژوو به کۆمه‌ڵه‌یه‌ک بزانین که تیایدا به‌رده‌وامه‌تی به‌مانای پێکدادانی ڕووداوه‌کی هه‌ندێک توخمه که پێشتر بوونیان هه‌بووه به‌ڵام هاوکات پێشبینی ناکرێن.
و. سه‌عیده سائێب مرۆڤ نه بینایی خۆی له‌ده‌ستداوه و نه به‌هره‌ی ستایشکردنی. ئه‌وه‌ی که مرۆڤی ڕۆژئاوایی له ده‌ستیداوه لێدانی ئاهه‌نگێکی گونجاوه که پێویستی ڕوانین و ئارامی و بێده‌نگییه. ئه‌مه به جێگه‌ی خۆی که هونه‌ری مۆدێرن، به هونه‌رێکی تووڕه‌و پڕ هه‌راو هۆریا ده‌زانرێت.
و . شیلان وەکیلی ئەم ئایدیۆلۆژیایە بۆتە هۆی کۆمەڵێک گۆڕانکاری زۆر لەئاستی دەوڵەتی، نێونەتەوەیی و تاکەکەسیدا. وەها گۆڕانکاریگەلێک، لەناوبردنی دەوڵەتی خۆشگۆزەران، واقعی گەشەکەری نابەرابەری جیهانی و تاکەکەسیکردنی هەموو کارەکان دەگرێتەوە.
کانی حەمەدەمینئەم هەموو هەوڵەتدا ومن هەر بەرەو پاییز هەنگاوم نائەم هەموو دەریابوونەتمنی نەفرەتیمەلە فێر نەبووم!
فرخ نعمت پوریک بار سعی کردم آن اولین ماە بهار را با اولین ماە بهار آن شهری گرە بزنم کە مدتی بود در یکی از هتلهای قدیمی و متروکە آن اتراق گزیدە بودم. در تنهائی اتاق، در عصر یک روز بی اسم و مسما، از پنجرە بە بیرون نگاە می کردم.
