هێرۆ برایم له نێوان شه‌ڕی ژنبوون و ده‌سه‌ڵاتدا
کەژاڵ عەلی
لینینی مەزنیش پشتراستی کردۆتەوە، لەوەی هیچ پرۆژە و نەخشەڕێگایەکی ئازادی وسەربەخۆیی لە سەر هیچ جوگرافیایه‌ك، بێ بەشداری کۆمەلاتی و فەرهەنگی و زانستی و سیاسی کارای ژن ناگاتە بنبەست، وە تا هەتا ژن رزگار نەبێ، سەربەخۆییش هەر خەونی شاعرانە بووە و دەبێ.نامەی ئەدەبی
سەباح رەنجدەر
تووڕەیییەکی خوداوەندانە هەمیشە لە ناوچەوانیدا هێمای نائومێدییەکی گەورە بوو، ئەم نائومێدییە هانی دا بە پەلە لە کوردستان ڕابکاتە ئەوروپا، لە ڕێگادا شەوەی بەفر دەستی لێ بوەشێنێت و شەهیدی بکات.باران و من
فەڕۆخ نێعمەتپوورئەو، کات بە ساڵەکان حسێب دەکا و منیش بەو رۆژانەی دەبارن. بۆیە پێک ناگەین. من لەم سەری خەتی تەلەفۆنەکەوە پێی دەڵێم رەنگە رۆژێک ئەم بارانە من و تۆ بەیەک بگەیەنێتەوە، ئەویش لە وەڵامدا دەڵێ ساڵەکان تەنیا تێیدا دەژین و خۆی لە خۆیاندا خاوەنی هیچ کەژاوەیەک نین.
ژمارەیەکى دى لەو شوێن پێیانەى بەسەر شەختەدا مابوونەوە
نەژاد عزیز سورمێ
شەوقم لێ مەترازێنەچاوم هێشتا لە ئاسۆیەهێشتا هەر شەوەئەستێران گەش دەکاتەوە.گەڕانەوە بۆ ماركس شان بە شانی لووكاچ
و؛ هاوڕێ یوسفیزۆرینەی خەڵك دەبارەی ستالیزم لە مەجارستاندا شتێكی ئەوتۆ نازانن. تا ڕادەیەك زۆربەی كتێبەكانی ماركس دەست نەدەكەوتن. ئەو ماركسیزمە فەرمییەی كە لەوێدا فێر بووین، لە ڕێگەی برۆشۆری نووسەرانی شۆڕەوی دەوترانەوە. ئێوە هیچكات ماركسیزم و ماركس لەۆی فێر نەدەبوون.
بیری ژەنگاوڵە
سوەیلا مەیهەمی
پرتەقاڵی سنەوبەر چ رووبارە،بەبزووتنەوەی ڕەشايیلە تونی نووستن ڕاچڵەکن...بەیت و حەیران ڕاگوێزرا بەتەوەسدا.هوای خوب
فرخ نعمت پورتصمیم گرفتم کە صبحانە را (البتە چە عرض کنم، اگر بشود کماکان اسمش را صبحانە گذاشت. بشر دوست دارد اولین وعدە غذائی روزانەاش را بمحض بیدار شدن صبحانە بنامد!)، همانجا در بالکن صرف کنم. ارضای یک غریزە در حین ابراز وجود یک حس استاتیکی. و نتیجە ادغام این دو چە می شود؟
معمای جنون ون گوگ
الیستر سوکنینکه باکر مصمم است به رواج این نظریه پایان دهد که گویا دلیل عظمت ون گوگ به عنوان یک نقاش بیماری روحی او بوده است. "همه این ریشه های پیچ در پیچ و آزرده تابلوی "ریشه های درخت" را به یک نقاشی عاطفی و پریشان بدل کرده اند. ولی این نقاشی محصول یک ذهن مجنون نیست.
صفحه365 از444
