بهرپابوونهوهی شهو
نەژاد عزیز سورمێ
تا چاو بڕ دهكا شهوه
بهیانى شهو
نیوهڕۆ شهو
ئێواره شهو
شهویش ههر شهو.
کتێبى نەرم و نیانی
سەباح ڕەنجدەر
ئەگەر هەنگاوێک هەڵێنین
هیوایەک بۆ شارى خاڵی و خەواڵوو دێتەدی
دەرگاى ماڵ هەر بە بۆن و چاو پێدا خشانەوەیان دەکرێنەوە
بەر کتێبخانەکە
فەڕۆخ نێعمەتپوور
کەرە بەستەزمانەکەیش لانیکەم بۆ یەکەم جار لە ژیانیدا لە جیاتی مرۆڤێکی قورسی رەزا گران، لەو مرۆڤانەی بە هەزار داو و دەرمان جوان ناکرێن و کەچی پێیان وایە جوانترین بوونەوەری جیهانن، رزگاری بووە و دێڵێکی رەزا شیرینی بە کێش سووکی لە سەر پشت ناوە و جادەی لە ناو قەرەباڵغیدا بڕیوە.
سەرهەڵدانەوەی ئوسولییەت
ئاوات محهمهد
له دێرزهمانهوه وتوومانه توڕهیی ماڵ کاول دهکات، لهبهر ئهوه به بهردهوام توڕه دهکرێینو ئێمهش ماڵهکانمان دهکهین به قوربانی ئهو توڕهبوونه له توڕهبوون زیاتر هیچی تر بۆ ئیمه ناهێڵنهوه. جا دهکرێت ئهم حاڵهتهی ئیستا، ئهم حاڵهتی سهرههڵدانهوهی گروپه توندڕهوهکان دژی ههموو بهها جوانهکان لهویوه تهماشا بکهین.
شیعر (٢)
لە نۆروێژییەوە: هاوڕێ نەهرۆ
هەموو رۆژێ ئەو هەڵدەستێ سەردەکەوێتە سەر قاڵدرمەکە دەچێتە نێو دەرگاکەوەو ون ئەبێ تا ئەو کاتەی پەنجەرەیەک ئەکاتەوە
سهلماندنی خۆشهویستی
و: شاهین کهریمی
هاوشانی ئهم ژنو مێرده، دوو کهسی دیکه دانیشتبوون. یهکێکیان زهبهلاحێک بوو قاچه درێژهکانی نابوو به کورسیهکهی بهرانبهریهوه. پانتۆلهکهی وهکو پانتۆڵی هاوڕێکهی به پهڵهی دووکهڵو رۆنی مهکینه سواخ درابوو. ئهوی تریان کورته باڵاو لاواز بوو. دهمو چاوێکی وشک ههڵاتوی ههبوو.
شاهراە اسبان نجیب
فرخ نعمت پور
درست در همان لحظە، در یکی از شهرهای بزرگ، جائی کە در آن زمانی خوابهای بزرگ می دیدند، نویسندەای از جنس انتقاد و پیشرفت با این اندیشە مارکس ور می رفت کە جهان مدرن را در یک تعبیر رادیکال و غم انگیز بە موجودی وصف می کرد کە در آن همە چیز، حتی جان سخت ترینهایش هم سرانجام دود می شدند و بە هوا می رفتند.
دێوێکی خۆخواز
لە ئینگلیزییەوە: محەممەدئەمین مەجیدیان
بەفر و سەهۆڵ بای باکووریشیان بانگ کردە لای خۆیان. بای باکوور خۆی لە کەوڵی ورچەوە پێچابوو، رۆژ تا ئێوارە لە نێو ئەو باخەدا لوورەی دەهات و کڵاوەی دووکەڵکێشی بانەکانی دەخستنە خوار و دەیگوت: "ئێرە شوێنێکی خۆشە دەبا تەرزەش بانگ کەین ببێتە میوانمان،"
صفحه373 از429