شێتی و فاشیزم لە هەورەکانی دانیالدا

بەفراو نووری

خاڵێکی تری گرنگی ناو ڕۆمانەکە ئەوەیە، ئەم ڕۆمانەی نووسەر پێچەوانەی ئیشەکانی تری خاڵییە لە کەرەکتەری ژن، تەنیا یەک کچی تێدایە، ئەویش لە کۆتایی ڕۆمانەکەدا بە ڕۆلێکی زۆر کەم ڕەنگ دەردەکەوێت. ئەم نەبوونی ژنە شتێک نییە بە زیانی ژن بێت، یارییەکی نووسەرە بۆ ئەوەی دەریبخات، ئەم دۆخی جەنگ و تاریکییەی تێی کەوتووین، لەدەست کردی پیاوانە. 

شیعر و ئەزموون

غەمگین بۆڵی

 گەمژەترین کاری نووسیار ئەوەیە، یەکەمین ئەزموونی نووسینی خۆی وەک کتێب چاپ و بڵاوبکاتەوە. بۆیە وەھای دەبینم کە بڵاوکردنەوەی یەکەم ئەزموون کارێکی گەمژانەیە، چۆن وەک ھەر کردەیەکی دیکەی ناو ژیان، شیعریش پێویستی بە ئەزموون ھەیە. ھەم ئەزموونی ژیانکردن و ھەم ئەزموونی مەعریفە و ھەمیش ئەزموونی شاعیربوون. 

مەتەرێزیك بە دڕ بوونم دووكەڵ دەكات

هاشم عەلی وەیسی

هیمایەكی چەند سەیرە سینگت
رووت بە بەژنت دا پیاوم
رووت بە بەژنت دا تاساوم
رووت بە بوونتدا فەوتاوم
دڕندەتر لە شێر
و 
شەراویتر لە سەنگەرم 

دوو کورتیلە چیرۆک

فەڕۆخ نێعمەتپوور

رۆژێکی تر، ئەمیش بە رێکەوت تفەنگێکی تری لە هەمان شوێن دۆزییەوە. هەڵیگرت و بۆ سبەی کردیە شانی و چووەوە بۆ کۆڵان. لەوێ بە هاوڕێکەی گوت: "ئیتر تۆ کوێخا نیت!" هاوڕێ کۆنەکەی کە بە دیتنی تفەنگەکە سەری سوڕمابوو، وتی: "نا هەر من کوێخام. من لە پێش تۆ تفەنگم دۆزییەوە."

درگذشت رضا دانشور

 در بخشی از داستان بلند «نماز میت» نوشته رضا دانشور می‌خوانیم: «بادِ سرد را بر شقیقه‌های عرق‌کرده‌ام حس می‌کردم، و آن‌چنان از درون می‌لرزیدم که گویی ویران می‌شدم. خیابان شب پاکیزه بود. خلق‌وخوی خیابانی، نامردانه، رجعتی را شروع کرده بود، امّا بیگانه، در شرفِ اتمام و همراه با غبن. خودم را «او» حس می‌کرد، و با او نزدیک بودم: نزدیک‌تر از مرگ.

جێگۆڕکێی دال و مەدلول

ئارام سدیق

ئەگەر بە کورتی لەسەر تایبەتمەندی ھایکۆ بدوێین شیعری ھایکۆ، لەو شیعرانەیە، کە لە ١٧ بڕگە پێکھاتووە و بنەمای ناوەڕۆکەکەی سروشتە. ئەو دوو بنەما سەرەکییەیە کە ھایکۆی پێدەناسرێتەوە. ئەم ئەزموونەی موتەڵیب لەگەڵ ئەوەی بنەمای ناوەڕۆکەکەی سروشتە، بەڵام سەد لە سەد (بەتەواوی) پەیڕەوی لە بەکاربردنی ١٧ بڕگەیی نەکردووە، ھەر بۆیە لەمەدا شاعیر کورتی ھێناوە، بەڵام لاموایە دەکرێت فۆرمی ھایکۆی کوردی فۆرمێکی نوێ بێت و ئەوەندە بەو رێسایانەوە خۆی بەند نەکات. 

له‌نێوان نائومێدى و چاوه‌ڕوانیدا

به‌رزان عه‌لى مه‌جید

لاى من كتێبى (عه‌شق نائومێدییه‌كى خۆشه‌)ى(گۆران ڕه‌ئوف) ئه‌زمونێكى تاراده‌یه‌ك تازه‌یه‌ له‌ دنیاى خوێنده‌وه‌ى ئه‌ده‌بیمدا، لێره‌دا به‌ر جۆرێكى تر له‌ شیعر و به‌ر مرۆڤێكى تر ده‌كه‌وین، كه‌ چه‌نده‌ برینداره‌، چه‌نده‌ ماندوى سه‌رده‌م و عه‌شق و مرۆڤ و ته‌نانه‌ت خودى خۆشییه‌تى! كه‌ ده‌توانم بڵێم له‌ ئه‌ده‌بیاتى پێشوترماندا ئه‌زمونێكى ته‌واو جیاوازه‌ و وێنه‌ى نوسه‌ر یان شاعیر وێنایه‌كى ته‌واو خودییه‌ و ئیشكردنى له‌ خۆیدا تاڕاده‌ى ونبونییه‌تى! 

سوپاس باوکە گیان!

  فەڕۆخ نێعمەتپوور

ئارام هەنگاو هەڵدێنێتەوە و بەرەو ماڵەوە دەبێتەوە. باکە هەڵیکردەوە و لە گەڵی دێت. قردێلە و جل و گوڵەکان دەکەونە سەما. باکە سەر گۆنای دەگەزێ، رێک وەک ماچی سەردەمی منداڵیی باوکی. بە دەم رێگاوە بزەیەک دەیگرێ. چاو لە گوڵەکە دەکاتەوە. گەر بگاتەوە ماڵ، لە ناو پەرداخێک ئاو لە بەر ئەو پەنجەرەیەدا دایدەنێ وا بەرەو گۆرستانەکە دەڕوانێ. بەم شێوەیە باوکی هەم لە ماڵەوەیە و هەم لەوێ.