بەر کتێبخانەکە
فەڕۆخ نێعمەتپوور
کەرە بەستەزمانەکەیش لانیکەم بۆ یەکەم جار لە ژیانیدا لە جیاتی مرۆڤێکی قورسی رەزا گران، لەو مرۆڤانەی بە هەزار داو و دەرمان جوان ناکرێن و کەچی پێیان وایە جوانترین بوونەوەری جیهانن، رزگاری بووە و دێڵێکی رەزا شیرینی بە کێش سووکی لە سەر پشت ناوە و جادەی لە ناو قەرەباڵغیدا بڕیوە.
سەرهەڵدانەوەی ئوسولییەت
ئاوات محه‌مه‌د
له دێرزه‌مانه‌وه وتوومانه توڕه‌یی ماڵ کاول ده‌کات، له‌به‌ر ئه‌وه به به‌رده‌وام توڕه ده‌کرێین‌و ئێمه‌ش ماڵه‌کانمان ده‌که‌ین به قوربانی ئه‌و توڕه‌بوونه له توڕه‌بوون زیاتر هیچی تر بۆ ئیمه ناهێڵنه‌وه. جا ده‌کرێت ئه‌م حاڵه‌ته‌ی ئیستا، ئه‌م حاڵه‌تی سه‌رهه‌ڵدانه‌وه‌ی گروپه توندڕه‌وه‌کان دژی هه‌موو به‌ها جوانه‌کان له‌ویوه ته‌ماشا بکه‌ین.
شیعر (٢)
لە نۆروێژییەوە: هاوڕێ نەهرۆ
هەموو رۆژێ ئەو هەڵدەستێ سەردەکەوێتە سەر قاڵدرمەکە دەچێتە نێو دەرگاکەوەو ون ئەبێ تا ئەو کاتەی پەنجەرەیەک ئەکاتەوە
سه‌لماندنی خۆشه‌ویستی
و: شاهین که‌ریمی
هاوشانی ئه‌م ژن‌و مێرده، دوو که‌سی دیکه دانیشتبوون. یه‌کێکیان زه‌به‌لاحێک بوو قاچه درێژه‌کانی نابوو به کورسیه‌که‌ی به‌رانبه‌ریه‌وه. پانتۆله‌که‌ی وه‌کو پانتۆڵی هاوڕێکه‌ی به په‌ڵه‌ی دووکه‌ڵ‌و رۆنی مه‌کینه سواخ درابوو. ئه‌وی تریان کورته باڵاو لاواز بوو. ده‌م‌و چاوێکی وشک هه‌ڵاتوی هه‌بوو.
شاهراە اسبان نجیب
فرخ نعمت پور
درست در همان لحظە، در یکی از شهرهای بزرگ، جائی کە در آن زمانی خوابهای بزرگ می دیدند، نویسندەای از جنس انتقاد و پیشرفت با این اندیشە مارکس ور می رفت کە جهان مدرن را در یک تعبیر رادیکال و غم انگیز بە موجودی وصف می کرد کە در آن همە چیز، حتی جان سخت ترینهایش هم سرانجام دود می شدند و بە هوا می رفتند.
دێوێکی خۆخواز
لە ئینگلیزییەوە: محەممەدئەمین مەجیدیان
بەفر و سەهۆڵ بای باکووریشیان بانگ کردە لای خۆیان. بای باکوور خۆی لە کەوڵی ورچەوە پێچابوو، رۆژ تا ئێوارە لە نێو ئەو باخەدا لوورەی دەهات و کڵاوەی دووکەڵکێشی بانەکانی دەخستنە خوار و دەیگوت: "ئێرە شوێنێکی خۆشە دەبا تەرزەش بانگ کەین ببێتە میوانمان،"
مافی ژیان، یان سزای ئێعدام؟
و: ناسر سه‌لاحی
له‌هه‌ر شوینێک نائارامییه کۆمه‌ڵایه‌تیه‌کان گه‌یشتبێته ئاستێکی به‌رزو چواچێوه‌ی حکومه‌ته‌کانی خستبێته مه‌ترسیه‌وه ئه‌م به‌شه له خه‌ڵک که‌وتوونه‌ته ژێر تیغی ئیعدام، چ له‌و شوێنه‌ی که له یاسادا جێگه‌یه‌ک بۆ له‌ناوبردنیان دیاری کراوه‌و چ له‌و کاته‌دا که ئیعدام نایانگرێته‌وه‌و تۆمه‌تی دیکه‌یان خوتوونه‌ته پاڵ‌و یان ئه‌وه‌تا یاسای تایبه‌ت به بارودۆخی نایاسایی‌و دژه مرۆییان داڕشتووه.
له‌یادمانی گوڵه بڵێسه‌داره‌کانه‌وه
نژاد عزیز سورمێ
/ پرسیار/ ته‌نگیان/ پێ/ هه‌ڵچنیوم../
/ سه‌رابه/ ڕێ../
/ چه‌ندی/ ڕۆیشتم/ نه‌گه‌یشتمه/ مرۆڤ/
/ چه‌ندی/ ڕۆیشتم/ نه‌گه‌یشتمه/ دڵم/
/ که/ له/ نێوان/ شکان و/ نه‌شکاندایه./
صفحه390 از445
