ئاشتەوایی کۆمەڵایەتی و ئاینی و سیاسی

هاوڕێ نەهرۆ 

وەک ئاشکرایە لە کوردستان دا دوای هەشتاکان مۆدیلی حزبی ئیسلامی و ئاینی هاتە کایەوە، ئەم مۆدیلە نەک هەر درێژکراوەی دەسەڵاتی ئاینی یە بگرە لە رووی میژووییەوە دوو شوێن و جێگاو مەوقعیەتی لە نێو کۆمەڵگای کوردستان داگیر کردووە، یەکەم وەک دەسەڵاتی یەکەی ئاینی کلاسیکی دووەم وەک دەسەڵاتی حزبی سیاسی ئەم تەرزە حزبانە شێوەی کارکردن (نەک خەباتکردن) ماندوو بوونی ناوێ، لەبەر ئەوەی دەسەڵاتی کلاسیکی ئاینی کە پیاوانی ئاینی نمایندگی دەکەن.

خەمڵی پەموو و سەرنجیک

فەڕۆخ نێعمەتپوور

دەزانین چیرۆکی و رۆمانی نوێ هاوزادە لەگەڵ سەرهەڵدانی کۆمەڵگای بۆرژوازی، کۆمەڵگایەک کە پێوەندییە نەریتییەکان تێیدا لاوازدەبن، لەناودەچن و چەمک یاخود دیاردەی 'تاک' تیایا سەرهەڵدەدا. لە راستیدا تاکی کۆمەڵگای بۆرژوای بابەتی چیرۆکی نوێیە. خاڵی سەرنجڕاکێش ئەوەیە کە نووسەر وەک مارکسیستێک لە رێگای ئاشنابوون بە کلتوری رۆژئاوایی و رووسی، ئاشنا بە ئەدەبی نوێیە و، بەکەڵک وەرگرتن لێی هەوڵدەدا بە شێوازی گێڕانەوەی نوێ باس لە کاراکتێڕەکانی ناو کۆمەڵگایەکی پێش بۆرژوازی کوردەواری بکا.

ئێوارانە ١٧

سەردار جاف

ئولفەتگرێکی مەنفايە و دەيەوێ بگەڕێتەوە بۆ نيشتيمانە تازەکەی

وڵات بەرەو وارێکی نوێی راپێچکردووە

قوڵپی گريانی دێ و

لە ناساغێکی چاو ساغ دەچێ

باران و تاریخ شناسان محلەمان

ترجمە از کردی: ماجد فاتحی

بر جویبارهای روی تنم دست می‌کشم. مشتی آب برداشته به دهانم می‌ریزم. اگر چه تشنه نیستم، اما می‌نوشم. آب، طعم درخت، طعم باغ، رعد و برق و طعم تنم را دارد. آمیختگی ای عجیب و غریب. مانند تاریخ. اگر خوانندگان تاریخ در پشت پنجره از این آب بنوشند، شاید چیزی را که می‌خواهند و به دنبالش اند زودتر بیابند. تاریخ طعم باران دارد.

ئێوارانە ١٦

سەردار جاف

چۆن گيڵ بووين و لە مانای ئيشق غافڵ بووين

نەمانزانی چەمەکان بە ئاوێتەبوونەوە جوانتر دەبن

سمۆرە کلکە لەقێييەکی زەردباويمان نيشان دەدا

بەدەم هەڵبەز و دابەز و چەتوونييەوە

تابلۆ مەحفوزەکە وێنا دەکا

قەلەندەر و ئەوداڵ

ئازاد کەریمی

کاتێ ئیسلام ئاسیای گرت، هەندێ بابەتیان لە زانستی کوردەوانی هەڵبژارد و پاشان ئەوەی تۆماری کوردی بوو سووتاندیان... هەندێ شت لە لای زەردەشتیەکان و ئێزدیەکان و یارسانیەکان و مەنداییەکان ماونەتەوە و ئایینەکانی دیکەش ڕێگەی سڕینەوەی ئاسەواری حکمتی کوردییان گرتە بەر... بەڵام ئێستا من هاتووم دەستم داوەتە وەرگێڕانی ئەو دەقە سومەری و ئاکادیانە وا بە زمانی کوردی کۆن نووسراون...

ماڵئاوا ئەی رۆژانی خۆشبەختی

فەڕۆخ نێعمەتپوور

بە ژوورەکەدا بۆ تەلەفۆنێک چاودەگێڕم. هیچ نابینمەوە. لە بیرم چووەتەوە کە لە مێژە ئەم نیشتمانە تەلەفۆنی نیە. گەر تەلەفۆنێک دەبوو زەنگم لە یەک کاتدا بۆ سەددام، فڕۆکەوانەکە، میت، قونسوڵی ئێران لە سلێمانی، و هەروەها هەر دوو بێژەرە زەرد و سەوزەکە لێدەدا کە ئەوانیش بێهوودە خەریکن.

برف‌های بیزار

ترجمە از کردی: ماجد فاتحی

‌پس باید آستین بالا بزند، و از حالا آن رویداد ساده، یعنی زندگیش را به عنوان خوشبخت ترین آدم این جهان که روزی از روزها خیلی معمولی و ساده پایان می‌یابد، دوباره بازیافتە و آن را تعریف کند. تعریفی برای خود. اما چگونه؟ سخت‌ترین کارها در زندگی روایت اتفاقات سادە است. به نظر او اتفاقات ساده جزو آن وقایعی اند که زیاد تکرار می‌شوند. برای نمونه طلوع خورشید. رویدادی ساده که هر روزه اتفاق می افتد و تکرار می‌شود، اما روایتش دشوار است.