عەشق لە گەردوونێکی ترە
ناڵە حەسەن
کاتژمێر چەندی مردنە ئەی مرۆڤ / تۆ لە کوێی هاوکێشە خوێناوییەکانی /جەنگەکان و زیندانەکان و شێتبوونەکان وەستاوی / لەنێو کام جەنگڵستانە تاریکەکانی /ئاینەکان و ئایدیۆلۆژییەکان و / ئەفسانەی خوداکان خۆت حەشارداوە / بەکام میلۆدی سێرنادایی خۆت فێرە سەما کردووە /بە شەڕابی شیلەی کام گوڵ خۆت مەست کردووە
ههواڵهكانی ناوخۆ له میدیای كوردی دا
نهژاد عزیز سورمێ
كێشهی ههواڵهكانی ناوخۆ لهو گۆشهنیگایهوه بووه بهكانگهی كێشهكان و یهكێك له فاكتهرهكانی دواكهوتوویی میدیا له بڵاوكردنهوهی ههواڵدا، له حاڵێكدا بههۆی ئهوهی ئێمه هێشتا لهناوچهیهكی ههڵایساوداین تێیدایه ببێته سهرچاوه بۆ زۆر ناوهندی دیكه، كهچی وای لێهاتووه خوێنهر یا گوێگر یا بینهری كورد ههمیشه ناچاربووه بۆ زانینی ڕاستی ڕووداوهكانی پاڵهخۆی بهدوای سهرچاوهی دهرهوهدا بگهڕێ. تهنانهت ئهوهی له ههواڵهكانی ناوخۆدا بڵاودهكرێنهوه، له ڕووی تهكنیكی داڕشتن و ڕاستهقانی پێشهاتهكانیشدا دواكهوتوون، بهوهی تا ئێستا ئهو جیاوازیه جهوههرییهی له سهبك و داڕشتنی ههواڵ كه له ڕۆژنامه و ڕادیۆ و تهلهفزیۆن ههستی پێ نهكراوه بهو ئاراستهیهی ههر جۆرێكیان نیشانه به سرووشتی خودی كهناڵهكه له نووسراو و بیستراو و بینراو دا جیاوازه.
ئێوارانە ٤٥
سەردار جاف
پرچی سوورت خانەقايە، جێ تەهليلە و مەحف بوونە
بسکی لوولت مەيخانەيە، مەستبوونمە ڕێی گۆڕيوە
مەقامی سۆفی بێژيمە، پرچت وەسڵ و فەنا بوونمە
گڕ لە حەزی قامک دەدەی، ئيشقێ سوورم تيا جەڕيوە
حکم رهبر
ترجمە از کردی: ماجد فاتحی
چشمان رهبر روی لیوان مقابلش خیره و میخکوب شد. «نکنە لیوان مقصر باشە!» او دیشب با همین لیوان یکی پس از دیگری شراب را سر کشیدەبود. از همین پنجره نیز شیشههای مشروب را به داخل اتاق آورده بودند. هنوز اتاق بوی گوشت کباب شده می داد. سخن بی معنی یکی از رفقا به یادش آمد «آن چیست موقعیکە نداری براش می میری و زمانی هم کە داری می میراندت!» همه دیوانهوار قهقه خندە سر دادەبودند. لبخندی تلخ و دردناک بر لبانش ظاهر شد. اگر دور و برش را خلوت کنند بدون شک لیوانش را عوض می کند. جرعهای دگر از آب می نوشد، از جا بلند شدە و به پنجره نزدیک می شود. آن روز محوطه بتونی حیاط، زیر گرمای داغ خورشید کباب میشد. از گرمای این کشور چقدر نفرت داشت!
شێرکۆ بێکەس و زمانی شیعر
ناڵە حەسەن
ئەگەر نووسینی شیعر گەڕان بێت بەدوای شتە جوانەکان یان ئامانجی شیعر جوانکردنی ژیان بێت، دەتوانین بڵێین، شێکۆ بێکەس زۆر بە ئاگاییەوە کاری بۆ ئەو ئامانجەی شیعر دەکرد.بەڕاستی شیرکۆ بێکەس ئامانجی بوو لەرێگەی شیعرەکانی ژیان جوان بکات.دەیەویست مرۆڤ ئازاد بێت، جیاوازیەکان نەمێنن، پیرۆزیەکان شایستە بە مرۆڤ بن و هیچ شتێک لە سەرووی بەهاکانی مرۆڤ نەبن.هەر لە ڕێگەی ئەم ئامانجەشەوە، دەیەویست ئەدەبێکی هاوچەرخ و نوێ و پڕ لە ئیستاتیکامان پێشکەش بکات.هەر خۆی لە چاوپێکەوتنێکدا دەڵێ (شیعر دەبێت دوو باڵی هەبێت.
در عربستان
فرخ نعمت پور
در اینجا بود کە یکدفعە جناب ابلیس ساکت شد. مثل اینکە از همە چیز پشیمان شدەباشد. شیطانی کە از سرکشی خود پیش خدا پشیمان نبود، در اینجا انگار از کردە خود پشیمان شد! همین باعث شد کە یک احساس خدائی در خواب سراغ عمو بیاید. لبخندی درست مانند لبخند دوران جوانی توی محلە هنگامیکە مردم با ترس و لرز در مقابلش کج و معوج می شدند، بر لبانش نشست. شیطان ادامە داد کە بابا ولش کن! مگە این همانی نیست کە از گل آفریدە شدە... از همین خس و خاشاکی کە هر روزە زیر همان قدمهای خودشان لە و لوردە می شە! نە بابا ولش کن... منم چە بیکارم!
خۆدەستنیشانكردن
سەباح ڕەنجدەر
شیعر شێوازی بوونی شاعیرە، واتە: بوون و چییەتی و دۆزینەوە و ناسینەوە. سەختیی ژیانی بۆ قەرەبوو كردوومەتەوە، لە ئەزموونی ئازاددا ئامانجی خوڵقاندووم, شيعريش تاكه شوێنه لێوهی بڕوانمه ژیان و گهردوون و یادهوهری. ههستم بۆ ژیان بههێزه و یادهوهریشم بههێزه و حهزێكی گهورهشم ههیه بۆ ژیان، لهو شیعرهی ژیانت بۆ قهرهبوو دهكاتهوه، واته: شیعری ژیانیی وشه و ڕسته تێكهڵاو دهبن و ڕسته له وشهدا دادهڕێژرێتهوه.
ئێوارانە ٤٤
سەردار جاف
هێدی هێدی / شەو دەبێتە جۆگەيەکی گڕکان و / دەمسوتێنێ / راوچييەکانی وڵاتی ئێوە / کنەی باڵە / رەنگاڵەييەکانی فڕينم دەکەن / سەرابێ لێم ئاڵاوە و بەرم نادا / رمی تيژ و / ئاسمانە شين شينەکەی لای ماڵی ئێوە / پێکەنينم دەخنکێنێ / لە شين و گرينم دەدەن / من لە قرتانی باڵی خۆم ناترسم
صفحه6 از394