باران و تاریخ شناسان محلەمان

ترجمە از کردی: ماجد فاتحی

بر جویبارهای روی تنم دست می‌کشم. مشتی آب برداشته به دهانم می‌ریزم. اگر چه تشنه نیستم، اما می‌نوشم. آب، طعم درخت، طعم باغ، رعد و برق و طعم تنم را دارد. آمیختگی ای عجیب و غریب. مانند تاریخ. اگر خوانندگان تاریخ در پشت پنجره از این آب بنوشند، شاید چیزی را که می‌خواهند و به دنبالش اند زودتر بیابند. تاریخ طعم باران دارد.

ئێوارانە ١٦

سەردار جاف

چۆن گيڵ بووين و لە مانای ئيشق غافڵ بووين

نەمانزانی چەمەکان بە ئاوێتەبوونەوە جوانتر دەبن

سمۆرە کلکە لەقێييەکی زەردباويمان نيشان دەدا

بەدەم هەڵبەز و دابەز و چەتوونييەوە

تابلۆ مەحفوزەکە وێنا دەکا

قەلەندەر و ئەوداڵ

ئازاد کەریمی

کاتێ ئیسلام ئاسیای گرت، هەندێ بابەتیان لە زانستی کوردەوانی هەڵبژارد و پاشان ئەوەی تۆماری کوردی بوو سووتاندیان... هەندێ شت لە لای زەردەشتیەکان و ئێزدیەکان و یارسانیەکان و مەنداییەکان ماونەتەوە و ئایینەکانی دیکەش ڕێگەی سڕینەوەی ئاسەواری حکمتی کوردییان گرتە بەر... بەڵام ئێستا من هاتووم دەستم داوەتە وەرگێڕانی ئەو دەقە سومەری و ئاکادیانە وا بە زمانی کوردی کۆن نووسراون...

ماڵئاوا ئەی رۆژانی خۆشبەختی

فەڕۆخ نێعمەتپوور

بە ژوورەکەدا بۆ تەلەفۆنێک چاودەگێڕم. هیچ نابینمەوە. لە بیرم چووەتەوە کە لە مێژە ئەم نیشتمانە تەلەفۆنی نیە. گەر تەلەفۆنێک دەبوو زەنگم لە یەک کاتدا بۆ سەددام، فڕۆکەوانەکە، میت، قونسوڵی ئێران لە سلێمانی، و هەروەها هەر دوو بێژەرە زەرد و سەوزەکە لێدەدا کە ئەوانیش بێهوودە خەریکن.

برف‌های بیزار

ترجمە از کردی: ماجد فاتحی

‌پس باید آستین بالا بزند، و از حالا آن رویداد ساده، یعنی زندگیش را به عنوان خوشبخت ترین آدم این جهان که روزی از روزها خیلی معمولی و ساده پایان می‌یابد، دوباره بازیافتە و آن را تعریف کند. تعریفی برای خود. اما چگونه؟ سخت‌ترین کارها در زندگی روایت اتفاقات سادە است. به نظر او اتفاقات ساده جزو آن وقایعی اند که زیاد تکرار می‌شوند. برای نمونه طلوع خورشید. رویدادی ساده که هر روزه اتفاق می افتد و تکرار می‌شود، اما روایتش دشوار است. 

بەختەوەر ئەو کەسەیە دانێی هەبێ(٥)

بەختەوەر ئەو کەسەیە دانێی هەبێ(٥)

بابەت: زنجیرە چیرۆکی مناڵان

لە سویدییەوە: رەحمان سۆفی

لێرە دایبگرە

(من)ـایه‌تی له‌ تۆغیانی هه‌ڵكه‌وتنیدا

نه‌ژاد عزیز سورمێ

ئه‌وه‌ش تیوراندن و پرسیارپێچكردن نییه، دیارده‌یه‌كه‌ ئه‌گه‌ر له‌گه‌ڵ سرووشتی ئاده‌مزادیشدا بێ، هیچ وه‌ختێك وه‌ك ئێستا دیار و هه‌ڵكه‌وتوو دوور له‌وه‌ی پێی ده‌گوترێ ویژدان په‌ره‌ی نه‌سه‌ندووه‌، به‌و چه‌شنه‌ هه‌موو چین و توێژ و ئاست و وه‌چه‌ جیاوازه‌كانی گرتووه‌ته‌وه‌ هیچ وه‌ختێكیش به‌و جۆره‌ ئاسۆی به‌ نادیاری نه‌شاردووه‌ته‌وه‌ و به‌ لێڵی ده‌رنه‌خستووه.

رەهـەنـدی پـەروەردەیی لە ئـەدەبی منـداڵانـدا

رەزا شـوان

جیـاوازیش لە نێـوان نووسـینی منـداڵان و نووسـین بـۆ منـداڵاندا هـەیە. ئـەو بابـەتە ئەدەبـییانەی کە منـداڵان خۆیـان دەیـاننووسن و لە میـانەیەوە گوزارشت لە هەست و سـۆز و خەیـاڵ و لە خـەون و لە هیـواکانیـان دەکـەن و بەهـرە و تـوانـاکـانی خۆیـان دەردەخەن. ئەم نووسینانە گەشە بە زیـرەکی و سۆزداری توانـاکانی منـداڵان دەکەن.