دوو شیعر لە یون فۆسە

لە نۆروێژییەوە: فەڕۆخ نێعمەتپوور

دەمەوێ دەست بە قژتدا بێنم / دەمەوێ پێت بڵێم / چەندە گرنگیت پێدەدەم / پاشان ترسێکی لەناکاو دەبینم  / لە چاوەکانتدا /   زەردەخەنە بۆ یەکتر دەکەین.

پێڵاوەکانی باوکم

ناسر جەعفەری

من لە خۆمم ئەپرسی، ئەگەر باوکم مردووە پێڵاوەکانی بۆ لێرەیە؟ بۆ گەیشتۆتە بەرهەیوانی مزگەوت؟ چۆن چۆنی ئەو پێڵاوانە هاتوونتە ئێرە؟ رەنگە باوکم بە پێی خۆی هاتووە بۆ مزگەوت، لەوێ گیانی داوە، بە دارمەیت بردوویانە بۆ ماڵەوە و لەبیریان چووە پێڵاوەکانی بەرنەوە. باشە کێ ئەو پێڵاوە ڕەشە دڕاوە قۆپچەدارانەی ئەوێت؟ ئەی باشە بۆ فڕێیان نەداوە؟

(دەقی تەمەن ٣٨)

ناڵە حەسەن

ئەستێرەکانی ئاسمان

لەدووری دوورەوە

دەتوانن هەموو شتێک ببینن

تەنانەت

زەردەخەنەی سەر ڕوخساری مێشوولەیەک

به‌رتـیل له‌مێـژوودا

نه‌ژاد عزیز سورمێ

به‌مجۆره‌ كابرا ده‌بێ به‌ گه‌وره‌ترین به‌رتیلخۆر و له‌وه‌ش ڕه‌ت ده‌كا، پایه‌‌ی به‌وه‌ی سه‌رۆكی كه‌چه‌ڵانه‌‌ به‌كارده‌هێنێ و هه‌رچی كه‌چه‌ڵی وڵاتییه‌ باجی ده‌خاته‌ سه‌ر و حه‌واڵه‌ی باخه‌ڵی ده‌كا، تا ئه‌وه‌ی باره‌كه‌ ته‌واو ده‌شێوێ و وڵات ده‌شڵه‌ژێ و هه‌رچی كه‌چه‌ڵ هه‌یه‌ ناتوانێ له‌ترسی سه‌رۆكی كه‌چه‌ڵان سه‌ری خۆی بخورێنێ! به‌ڕاده‌یه‌ك ده‌گاته‌ ئه‌وه‌ی سوڵتان فه‌رمان بدا جاڕبده‌ن: ئه‌ی كه‌چه‌ڵه‌كانی وڵات له‌مه‌و‌دوا ده‌توانن به‌ ئاسووده‌یی سه‌رتان بخورێنن.

ئەندێشەکانی هانا ئارێنت (٧)

موحسین ئەمینزادە

 هانا ئارێنت دەڵێت ئازادی و ناز و نیعمەت (یان ئاڕاستەی لوکسە) دژ بەیەکن. وە دەستەواژەی بەناوبانگی "خەونی ئەمریکی" زیاتر بە مانای خۆشگوزەرانی و چێژ دادەنرا - کە بێگومان تا ڕادەیەکی دیاریکراو مانای ئەمە بوو - بەڵام ئارێنت پێی وایە کە نووسەرانی ئەمریکی، مرۆڤی قەڵەم بەدەست و ڕۆشنبیران، هەروەها دامەزرێنەرانی ئەمریکا و ئەوە نەوەی ئەمریکا کە شۆڕشیان کرد لایەنی تاکەکەسی ئەم دەستەواژەیە کشانەوە و وەلایانا.

چیزی تغییرکردە

فرخ نعمت پور

آرە، آنقدر بمباران دیدەبودیم کە دیگر تقریبا عادت کردەبودیم. عادت بە این معنا کە می توانستیم بمانیم بدون اینکە دلمان بترکد. و این خودش هنری بود. کسی کە می توانست صدای وحشتناک هواپیماها را در حین شیرجە رفتن همراە با انفجارهای عظیم و ویرانگر بمبها تحمل کند و دیوانە نشود، خودش خودبخود قهرمانی بود کە بە راز هنر جنگجوئی در عین عدم حضور مستقیم در جبهە برای یک منازعە رودررو عمیقا پی بردەبود.

یغما

میدیا امین نژاد

ناصر را آنطور که می‌خواست نکشته‌اند، او را تر و تمیز روانه کرده‌اند. سر بزرگ او با رویاهای فراوان برای آخرین بار، تذکری به ما نداد. او در ذهن خود زندگی کرد. در واقعیت کشته شد. در آخرین ساعت عمرش، در تلاش بود یک نظم سنگین بر روی بدنش نصب کند. اینکه نصب کرد یا نکرد را نمی‌دانم ولی آن بدن مستعد اضطراب را قشنگ دریده‌اند.

ئێوارانە ٥٦

سەردار جاف

ئەمشەو دەبمە

سەرەنێڵێکی سەرەڕۆ

لە تەک گڕ و گرمەی تەقينەوەيەکدا

خەون دووکەڵێکی رەشە

بە باڵای شارما دەبارێ