فەڕۆخ نێعمەتپوور
جاری وایە بایەک لە رۆژهەڵاتەوە هەڵدەکا و، بۆنی خوا لەگەڵ خۆی دێنێ. بۆنەکە لەناو کەژاوەیەکدایە بە سەر کۆڵی سەد و چل و چوار هەزار رۆحەوە. بۆنەکە گەرمە و، و رۆحەکان سارد. زەوی دەیبەستێ و، درەختێک گوڵدەدا. بە خوا دەڵێم ئیتر ئەمجارە بە قسەت ناکەم! نا، بەقسەی ناکەم. جێ هەنگاوەکانم بەناو بەفرەکەدا درێژ و درێژتر دەبنەوە. هەوا ئەوەندە ساردە چاوم لە هەڵمی هەناسەی مردووەکانی ناو کەلاوەکانە. خوا لەگەڵ هەتاو دەکەوێتە گفتوگۆیەکەی گرژ و بێ پایانەوە.
و: نه‌ژاد عزیز سورمێ
كه مناڵ بووم
پێڵاوی زۆرم له مزگه‌وتێ دزین
كه گه‌وره بووم
مزگه‌وتم نه‌دیته‌وه
ماجید فاتحی
لە ناخمدا بیرمدەکردەوە ئێمەی مرۆڤ بۆ گەیشتن بە ئامانجەکانی خۆمان و بە ناوی پێشکەوتن لەبوارەکانی سەنعەت دا خەریکی دروستکردنی شتی وەک ئاپارتمان، شارسازی، کردنی ئاواییەکان بە شار، زەویخۆری و لەناوبردنی دارستانەکان و سەرچاوە سروشتییەکانین. ماڤی گیانلەبەران و ئاژەڵانمان لە ناو بردووە. روومکردە سمۆرەی دارەوان، پێموت خۆم و مرۆڤەکانی وەکوو خۆم بە شەرمەزار دەزانم.
ناڵە حەسەن
ئەی شۆخ
کە هاتمەوە
قژی خاوی تۆ دەکەم بە ڕەشماڵێک
با کور و کچە عاشقەکانی گەڕەکەکەمان
لە ژێریدا عەشق بکەن
فەڕۆخ نێعمەتپوور
گوتم ئەوەی لێی دەترسای روویدا... لێمگەڕە خەوەکەت بۆ بگێڕمەوە! هەر بەهەمان پێداگرییەوە گوتی نا، بەخوای نایگێڕیتەوە. گوتی بچۆ دەرێ و شوێنێک ببینیەوە و سێ جار تفی پێداکە! گوتم دایکم کە بەیانیان هەڵدەستا هەمیشە خەوەکانی دەگێڕایەوە. گوتم هەموو شەوێکیش خەوی دەبینی! کەمێک لێم مۆڕبووەوە. پرسی دایکت موسوڵمانە؟ گوتم ئەیچۆن، ئەویش موسوڵمانی چاک. ناوچاوی کرایەوە و گوتی مافی خۆیەتی، ئەوە خودای تەباڕەک و تەعالا ئاگای لێیە، ئەوانە دەتوانن باسی خەوەکانیان بکەن... بەڵام تۆ... تۆ نا. بەخودای دونیا کاول دەبیتن!
دڵکەش قادر
خوسان، شێتبوونی دواچرکەی ژیانە
لەنێوان گەمارۆدان و هەڵگۆفین
خاڵیکردنەوەی حەزە
لەنێوان دوو بەرداش و
تێکئاڵانی دوو خەیاڵ.
رۆژی ١٣ی مانگی یانوار لە شاری 'لیللەسترۆم' ی وڵاتی نۆروێژ کۆڕێک لە لایەن کۆمەڵەی کلتوریی رۆمەریکە بۆ فەڕۆخ نێعمەتپوور سازدرا. لەم کۆڕەدا ناوبراو قسەوباسێکی لەسەر رۆمان پێشکەش کرد کە لێرەدا گوێتان لە فاییلی دەنگی ئەم کۆڕە دەبێ. دیارە بەشێک لە کۆبوونەوەکە بۆ پرسیار و وەڵام تەرخانکرا کە بەداخەوە بە شێوەی دەنگ تۆمار نەکراوە.
صفحه12 از419
محمد علی دستمالی
مورچه ها یکی یکی / تکه هایی از مرا به لانه می برند / عینکم می ماند / نگاهم / و انتظار آمدن تو
زود است برای عاشق شدن / دیر است برای مردن / ای خدای پروازهای ناشناس /بگذار بر فلات گریه سقوط کنم.
