ئەندێشەکانی هانا ئارێنت (٧)
موحسین ئەمینزادە
هانا ئارێنت دەڵێت ئازادی و ناز و نیعمەت (یان ئاڕاستەی لوکسە) دژ بەیەکن. وە دەستەواژەی بەناوبانگی "خەونی ئەمریکی" زیاتر بە مانای خۆشگوزەرانی و چێژ دادەنرا - کە بێگومان تا ڕادەیەکی دیاریکراو مانای ئەمە بوو - بەڵام ئارێنت پێی وایە کە نووسەرانی ئەمریکی، مرۆڤی قەڵەم بەدەست و ڕۆشنبیران، هەروەها دامەزرێنەرانی ئەمریکا و ئەوە نەوەی ئەمریکا کە شۆڕشیان کرد لایەنی تاکەکەسی ئەم دەستەواژەیە کشانەوە و وەلایانا.
چیزی تغییرکردە
فرخ نعمت پور
آرە، آنقدر بمباران دیدەبودیم کە دیگر تقریبا عادت کردەبودیم. عادت بە این معنا کە می توانستیم بمانیم بدون اینکە دلمان بترکد. و این خودش هنری بود. کسی کە می توانست صدای وحشتناک هواپیماها را در حین شیرجە رفتن همراە با انفجارهای عظیم و ویرانگر بمبها تحمل کند و دیوانە نشود، خودش خودبخود قهرمانی بود کە بە راز هنر جنگجوئی در عین عدم حضور مستقیم در جبهە برای یک منازعە رودررو عمیقا پی بردەبود.
یغما
میدیا امین نژاد
ناصر را آنطور که میخواست نکشتهاند، او را تر و تمیز روانه کردهاند. سر بزرگ او با رویاهای فراوان برای آخرین بار، تذکری به ما نداد. او در ذهن خود زندگی کرد. در واقعیت کشته شد. در آخرین ساعت عمرش، در تلاش بود یک نظم سنگین بر روی بدنش نصب کند. اینکه نصب کرد یا نکرد را نمیدانم ولی آن بدن مستعد اضطراب را قشنگ دریدهاند.
ئێوارانە ٥٦
سەردار جاف
ئەمشەو دەبمە
سەرەنێڵێکی سەرەڕۆ
لە تەک گڕ و گرمەی تەقينەوەيەکدا
خەون دووکەڵێکی رەشە
بە باڵای شارما دەبارێ
ئازادی، بەخـشین نییە و، مافی هـەمـوو مرۆڤـێکە
رەزا شوان
ئازادی پێویستییەکی کەرامەت و شکۆمەندی و ئابڕومەندیی مرۆڤە، بەشێکی سەرەکییە لە ژیانی خۆشی و بەخـتەوەری. (گـانـدی) دەڵێـت:"ئـازادی رۆح و هەناسەی مـرۆڤـە". (تـۆسیدیـدس) دەڵێـت:"مـرۆڤی ئـازاد مـرۆڤـێکی دڵخـۆشـە، نهـێـنی ئازادیـش ئازاییـە".
بە کـورتی پێـویـستی مـرۆڤ بۆ ئـازادی، لە پێـویـستیـیەکانی مـرۆڤ بـۆ هـەوای پاک و خـۆراکی بـاش و ئـاوی شـیـریـن و خـەوی خـۆش کەمـتر نیـیە.
ئەندێشەکانی هانا ئارێنت (٧)
موحسین ئەمینزادە
بۆیە ئیدیعایەکی مشتومڕاوی لەم بابەتەدا ئەوەیە کە "بەسیاسیکردنی ئەم کێشە کۆمەڵایەتییە، مەترسی تیرۆر بەدوای خۆیدا دێنێت!" ئەمەش وا دەکات ئارێنت وەک بیرمەندێکی سیاسی، سەبارەت بەم کێشە کۆمەڵایەتیە بێهەست بێت. بەڵام بەو مانایە نییە کە ئارێنت مەبەستی ئەوە بێت کە ئەمە کێشەیەکی کۆمەڵایەتییە، پێویستە سارد و بێهەست بیت بەرامبەری! هەر بۆیە دەڵێت پێویستە چارەسەرێکی تەکنیکی و دروستی بۆ بدۆزرێتەوە! بەڵام بە دڵنیاییەوە ئەم چارەسەرە ناتوانێت سیاسی بێت، چونکە بە دڵنیاییەوە دەبێتە هۆی لادان!
بی حوصلگی رهبر
از کردی: ماجد فاتحی
رهبر بر زانوی خود می زند، عصبانی است،... بسیار. به باور او، تنها زندگی پر از شادی و بیهودگی اروپا وغرب میتواند منشا چنین احساسی باشد. آنجاست که انسان تهی از زمان حال ناگهان پر از گذشتەاش میشود، پرشدنی مملو از لذت! لبخندی تلخ بر لبانش می نشیند. رهبر میداند که گذشته اساس هویت است، اما فکر نمیکرد تا این حد. «نه، جایگاه راه و هدف را نمیشود اینگونه عوض کرد،... این گونه نیست که این یکی جای آن یکی را بگیرد و آن یکی جای این یکی را!»
ئێوارانە ٥٥
سەردار جاف
نوێژی ئيشقم دابەستووە، سەرگۆنەتە قيبلە و رووگەم
ياساغە کڕنوشی نمام، نەبا لێڵ بێ خۆرە نيگا
لەرەی کوڵمت مينا دەفی دەروێشييە و فەنابوونمە
بە شەونمی گومڕا رێ بم ، ژوانم نەگۆڕە نيگا
صفحه13 از417