شیرین کافى
دەپێم بڵێ لەکام سەرابدا بۆ عەشقی ونبووم بگەڕێم
دەپێم بڵێ چۆن ئەو پێکە کۆکەمەوە کە خیانەت لێی ڕژاندم
دەپێم بڵێ چۆن بتوانم ماچەکانت لەسەر ڕووخسام بسڕمەوە
چۆن بتوانم پەنجەکانت لە ئاڵۆسکاوی کەزیەکانم بترازێنم
ئاشتی گەرمیانی
ژاینی خۆی وەکو مەشخەڵ و چرایەك بەرزکردەوە بۆ گۆڕانکاریەك لەو سەردەمە سەختەدا، بە نوسین و بابەت و لێکۆڵینەوەکانی توانی ڕوبەری بڵاوکراوەکان ڕۆشن بکاتەوە، ئەو سەردەمەی کە ناوی لێ دەنێین سەردەم یان سەدەی ئاڵتونی ئەو کەڵە نوسەرو هونەرمەندو پسپۆڕو دەستڕەنگینانەی لێ کەوتەوە کە هەرگیز سەدەیەکی بەو شێوەیە لەو باوەڕەدام ڕوو ناداتەوە، بەڵام گرنگی خەبات و تێکۆشانەکەی ئەوان و چەندانی تر بوون بەو بناغە ڕۆشنبیری و ئەدەبیاتەی کەئەمڕۆ سوودی ڕاستەو خۆی هەیە بۆ کەڵچەری کوردی و کوردستان بەگشتی.
فرخ نعمت پور
از همان سال کە فکر کنم سال ٦٥ باشد، دارمش. ساعت درست روی سە و چهل و پنج دقیقە و چهار ثانیە توقف کردەاست. آرە، بە زبانی دیگر یعنی یک ربع بە چهار. کە البتە نمی دانم زمان ماندە، مال روز است یا شب. اما،... اما بعلت یک حس غریب درونی، کە خودم هم بنیانش را نمی فهمم، مطمئنم یک ربع بە چهار یک عصر پاییزی است. روزی در ماە آبان یا آذر. و نمی دانم چرا اینقدر مطمئنم!
نه‌ژاد عزیز سورمێ
سه‌یر ده‌بێ هه‌بن شارستانییه‌تی نوێ به‌ته‌نیا چاوێك ببینن، كه خودی ئه‌وانه‌ی ده‌ستیان له پێكه‌وه‌نان و دروست كردنیدا هه‌بووه به‌و ئه‌وپه‌ڕگیرییه‌ی باس ناكه‌ن و هه‌میشه تێیدا ده‌هێڵنه‌وه، به‌و واتایه‌ی ئه‌گه‌ر مرۆڤیش واز له‌خۆی بێنێ، مرۆڤایه‌تی ده‌ست به‌خۆیدا شۆڕ ناكاته‌وه و واز له‌خۆی ناهێنێ...
گەشاوە جاف
سەلاح گوڵ ئەندامی
ئێستا وا بیرده‌که‌مه‌وه که ده‌نگ زۆر جار نابیسرێ و، ده‌دیترێ. ده‌ڕوانمه فه‌واره‌ی ناو مەیدانه‌که، ئاو باڵنده‌یه‌کی شووشه‌ییه تا هێزی هه‌یه هه‌لده‌فڕێ، پاشان له فڕین ده‌که‌وێ ده‌که‌وێته خوار و ورکه شووشه‌کانی باڵ و په‌ڕی پڕش و بڵاو ده‌بن. دیسان خۆگرتنه‌وه و هه‌ڵفرینێکی دی... . بۆ یەک چرکه ده‌بینم رازی ژیانی خۆم و چاره‌نووسی شاره‌کەم له‌و فه‌واره‌دا خۆی ئاشکرا ده‌کا.
فەڕۆخ نێعمەتپوور
هەورەکان نزم و نزمتر دەبنەوە. قەلەڕەشەکانی باغی گشتی کتوپڕ هەموویان پێکەوە هەڵدەفڕن. درەختەکان لە ژێر فڕینی رەشیاندا وندەبن. بای باڵەکانیان، باران دەکا بە بێ ئەژمار وردەشەپۆل. رەنگە لە کۆبوونەوەیەکی پڕ لە بێدەنگیدا بەو ئاکامە گەیشتوون کە تەنیا رێگای دەربازبوون، ئاسمانی پشتی هەورەکانە. بە هاوڕێی کۆترم دەڵێم ئەها ئەوانیش پێشمان کەوتن... ئەها ئەوانیش رۆیشتن!
موحسین ئەمینزادە
هەر لەبەر ئەم هۆکارە دەکرێ بڵێین لە درێژخایەندا گەورەترین دەستپێشخەری ئەمەریکەکان لە بواری سیاسەتدا ئەوە بوو کە شتێکی لە چەمکی "سەروەری موتلەق" لە جەستەی سیستەمەکەیدا هەڵوەشاندەوە. چونکە لە پێوەندی لەگەڵ کاروباری مرۆڤایەتیدا، سەروەری یەکپارچە و موتلەق، هەموویان لەگەڵ ستەمکاریدا وەک یەکن!
صفحه12 از418
ئاکۆ محەممەد سابیر
واهەست دەکەم
لەتەک تۆدا
ڕەشەباکەی سلێمانیش
ئارام ترو شەرمنترە
