فەڕۆخ نێعمەتپوور
کەواتە با وشە بەکەم نەگرین و وەک دیاردەی دووهەم لە ئاست کردەدا سەیری نەکەین. وشە ئەگەر تەنانەت هەموو شتێکیش نەبێت، لانیکەم بەشێکی یەکجار گرینگی سیناریۆکە پێکدەهێنێ. لەبیرمان بێت زۆرتر ئەو کردانە بە ئاکام گەیشتوون وا رێزی گەورەیان بۆ وشە (واتە بیر) هەبووە.
زیاد رەشاد قادر
بەوەدا دەزانم تۆ لێرە نیت
تەنیایى بە کۆڵمەوەیە
تەنیایى لەناو پاس لە تەنیشتمەوە دادەنیشێ
تەنیایى لەگەڵ من سەیرى ئەو دار هەرمێیانە دەکا
کە جوانى لە سەرى زوڵفیانەوە دەتکێ
و. عبدالمطب عبدالله
تۆ جه‌للادیت، تۆ دوایین که‌سیت له هه‌موویان دزێوتریت، زێڕم هه‌یه، ژن‌و دوو مناڵ، هاوڕێم هه‌یه، رۆژێک له رۆژان هیچم بۆ نامێنێ، پیر ده‌بم دمرم بۆگه‌ن ده‌بم، ده‌بمه تۆ، ژیانم شۆڕبوونه‌وه‌یه به نه‌بووندا، ژیانی تۆش هه‌روه‌ک خۆی له نه‌بووندا ده‌مێنێته‌وه، حه‌ز ده‌که‌م وه‌ک تۆ بوومایه، تۆ به‌خته‌وه‌رترین پیاویت.
و: نەژاد عزیز سورمێ
چى بکەم هاوتەمەنەکانم؟کە من هەموو بەیانییەک لە ڕۆژنامە ڕۆژانەییەکاندادەنگت بە سوورى بەرەواژەوە،وێنەى ڕۆژێکى ڕەش دەخوێنمەوە؟برسییەتى جووتیاران دەخوێنمەوە؟
دڵدارەكەم پایزە گەواڵەیەك نییە
سەلاح شوان
بابەت: شیعر
تایپ: یاد سەباح ڕەنجدەر
هەڵەگر: شێرزاد فەقی ئیسماعیل
فرخ نعمت پور
بلند می شود. آرام بطرف پیشخوان. پول چایی را می دهد. قهوەچی اصرار عجیبی دارد کە او مهمان باشد، مثل همیشە. اما او هم بطرز عجیبی مثل همیشە اصرار دارد کە مهمان نباشد. و مثل همیشە قهوەچی بازی اصرار را می برد. بخودش می گوید کە اگر بە همین اندازە در آمدن بهار اصرار داشتند، بی گمان تا حالا آمدەبود.
لە ئینگلیزییەوە: محەممەدئەمین مەجیدیان
کاتێ نوامی دیتی ڕووس له سه‌ر قسه‌ی خۆی سووره، بێده‌نگ بوو. پیکه‌وه هاتن تا گه‌یشتنه به‌یتله‌حم. به گه‌یشتنیان هه‌موو شاره‌که به‌ره‌وڕوویان جما، لێیان پرسی: ''ئه‌تۆ نوامیت؟'' ئه‌ویش پێی وتن: ''بانگم مه‌که‌ن نوامی، پیم بڵێن' مارا': چونکه خوا زۆر خراپی به سه‌ر هێناوم.
هاوڕی نەهرۆ
لە ئەزەلەوە من ئاشتی بووم
تۆ تۆوی جەنگ
من ئاڵایەکی سپی بووم
تۆ خەنجەرێکی ڕاکێشراو
من پێکەنین بووم
تۆ توڕەیی و ڕق و گریان.
صفحه365 از419
نەژاد عزیز سورمێ
کە دەمگوت نەفرەت لە ڕۆشنایی دەکا خۆی لە پاکدامەنی دەدزێتەوە وا دەرچوو...
