نۆرەی نانەوایی

موحسین ئەمینزادە

کابرای گونک بەدەست کە بێدەنگ نەدەبوو، خەریک بوو قسەبکاتەوە کە پیاوێک بە پەڕۆیەکی سەوزەوە هات و بە سڵاو لە جەماعەت بە دووای ئاخر نەفەر کە من بووم گەڕا. فریای جوابی سڵاوی ئەویش کەوت و، وتی: من ئەوانە نازانم هەر کەس بە نوبەتی خۆی چەندی دەوێت دەیدەمێ، بۆیشم گرنگ نیە هەینی یا رۆژی ترە، گرنگ ئەوەیە هەویرەکەمان تەواو بێت و، نەترشێت.

میمی پاشگر و منی پیاو

ناڵە حەسەن

منی پیاو

خۆم وەک کۆیلەیەک دێتە بەرچاو

کۆیلەی کاڵا و کۆیلەی زەوی و

کۆیلەی شتومەکە بێ گیانەکان

بۆیە ڕقم لە میمی پاشگر و

لە هەموو میمەکانیتر دەبێتەوە

سرانجام دمکراسی شد‌!

فرخ نعمت پور

دو دو و سە سە با هم در حالیکە هوای سگهایشان را داشتند، می گفتند و می خندیدند. و قشنگ می شنیدم کە از هر چیزی می گفتند بەجز سیاست و امر کشورداری و همە آن پنهانکاریهای زیرکانەای کە در زمان مسئولیتشان بە پیش بردەبودند. در حقیقت آنچە آنها در اینجا بە آن مشغول بودند مسئلە زندگی روزمرە سگها بود، اینکە چە می خورند و چە می نوشند، و موقعی هم کە مریض می شوند چە جوری از آنها پرستاری می کنند. بحث نژاد سگها و تعداد تولەهائی کە قرار بود پس بیاندازند. و واقعا با چە حرارت و ذوق و شوقی از سگها و زندگی عالی کە با آنها داشتند، برای همدیگر تعریف می کردند.

سایکـۆلـۆژیـای وێنـەکـانی منـداڵان

رەزا شـوان

ئەو هـێـلکاری و هـەڵەت و پەڵەتـانەی کە منداڵانی بچـووک دەیـانکـێشـن، لە زانیـاری دەروونناسیدا، هـێمان و مەبەستـێک یا زیاتر دەگەیەنن. نەک وەکو هەندێک کەس ئەو هـێڵکارییانەی منـداڵان، بەبێ مانـا و بە پـڕوپـووچـیان دادەنـێن. پـزیشکان و شـیکارە دەروونییەکان، لە رێی شیکـردنەوەی ئەو هـێـلکارییـانەوە، کە بە بە زاراوەی زانیاری بە (گـرافـۆلـۆژی) ناودەبرێت، واتا لێکدانەوە و شیکردنەوەی وێنەی کێشـراو. لە زۆر رووەوە کـێشەکـان و ملـملانێ و نهـێنیـیە دەروونییەکانی نـاخی منـداڵان شـیـدەکەنەوە.

حەز

دڵکەش قادر

من و تۆ خوێنی هوەیدا
کەوتۆتە سەر نینۆکی پەنجەتووتەمان.
حەوشەی پشتەوەمان
کۆڵانێکی غەمگینە و دەمانباتەوە سەر خوانێکی حەزێکی شێتانە
شێتانە وەک توانە لە ترۆپکی چێژ لە نیوەی شەودا.

ده‌مانگوت

نه‌ژاد عزیز سورمێ

دیاره‌ پێشه‌كی (وه‌ك نه‌ریتێكی ڕۆژهه‌ڵاتیانه‌ش بێ) له‌ ئه‌ستۆی حكوومه‌ته‌ هه‌وڵ بدات له‌گه‌ڵ لایه‌نه‌ به‌رپرسه‌ په‌یوه‌ندیداره‌كان له‌ ناوه‌ند، هه‌روه‌ها له‌گه‌ڵ ڕێكخراوه‌ خێرخوازه‌كان ئالیه‌تێك بۆ جێبه‌جێكردنی ئه‌و پرۆسه‌یه‌ پێكبهێنرێ و كاری بۆ بكرێ و ئاسته‌نگه‌كانی ئاوه‌دانكردنه‌وه‌ و پێداویستییه‌ سه‌ره‌كییه‌كانی گه‌ڕانه‌وه‌ی دانیشتووانی دێهاته‌كان له‌به‌رچاو بگیرێ ، له‌ پێشه‌وه‌یان مه‌سه‌له‌ی ئه‌من و ئاسایش و ڕێگاوبان و خوێندن و ته‌ندروستی و پرۆژه‌ی ڕاكێشه‌ری  گوندییان و نه‌وه‌كانیان و  خزمه‌تگوزاری دیكه‌ و هاندانیان  به‌ ده‌سپێشخه‌ری له‌بار و به‌كار، به‌تایبه‌تی ئه‌وانه‌ی په‌یوه‌ندییان به‌ كشتوكێڵ و وه‌ناوهێنانی سامانی ئاژه‌ڵه‌وه‌‌‌ هه‌یه‌، هه‌روه‌ها هه‌ڵگرتنه‌وه‌ی مینه‌كان كه‌ له‌ وه‌ختی جیاجیادا له‌ دێهاته‌كانی كوردستاندا چێنراون و تائێستاش كاری جیددی نه‌خشه‌بۆكێشراو بۆ هه‌ڵگرتنه‌وه‌یان نه‌كراوه‌.

هەواڵ

فەڕۆخ نێعمەتپوور

ساڵان گوزەرا. ئەوسا بینیم گۆڕانێکی سەیر لە ماڵی ئێمە روویدابوو. باوکم و باوەگەورە کە ئەوەندە گوێیان لە گۆرانی گرتبوو، بەپێچەوانەی تەمەنیان نەک تەنیا چرچ و لۆچ نەکەوتبووە دەموچاویانەوە، بەڵکو هەتا دەهات ساف و لووستر دەبوون و کوڵمەکانیان گەش و گەشتر. منیش کە ئەوەندە سەرم بە بن لێفەدا کردبوو، چاوەکانم وەک گۆمی خوێنیان لێهاتبوو، روخسارم پڕ لە گنج و سەریش زل زل بە قەدەر پووتێکی شانزە کیلۆیی!

دەقی تەمەن / ٣٦

ناڵە حەسەن 

خۆم لەبۆنی خۆڵی پاش باران هەڵدەسووم / وردە ئەستێرەیەک لە تەنیایی خۆی بێزارە و  / بەدوای خۆرەتاودا ڕادەکا  / منیش بە تەباشیرێکی سوور / لەسەر دیواری قوتابخانەیەک دەنووسم / ڕووناکی ڕاستەقینە سەرچاوەکەی لە ئاگرە / ئاگر چەند جوان و دڵگیرە ئەی خودا