فەڕۆخ نێعمەتپوور
من دەبێ پیشانی بدەم کە مارەکان سەرەڕای سەرنەکەوتنیان ئەرکیان شۆڕش کردنە و ئەمە لە سەریان تۆمارکراوە و ئیدی ناتوانن خۆی لێدەرباز کەن. لە کاتێکدا بیر لەوە دەکەمەوە کە چلۆن وشە و رستەکانم لە سەر یەک هەڵبچنم و دایانبڕێژم، بیر لە قۆزی و جوان چاکی خۆم و هاوڕێ ماراوییەکانیشم دەکەمەوە و، بەزەییم بەو پشیلانەدا دێتەوە کە بە هۆی ئەقڵ فراوانیان هەمیشە شوێنێکیان هەیە بۆ لێکەوتنە خوارەوە.
وەرگێڕانی لە ئینگلیزییەوە: محەممەدئەمین مەجیدیان
"جێت هەیە بۆ خواردن؟" هەر بەدەم ئەم پرسیارەوە چوو بە لای دٶڵابەکەو ئەو خواردەمەنییە پاشەکەوتخراوانەی هێنایە دەر کە بۆ رۆژانی زستان هەڵیگرتبوون. براکلی هەر وەکوو هۆشی لێبڕا بێ، راوەستا بوو سەیری ئەکرد، کە تینا نیسک و برینجەکەی خستە سەر چاوەی گازەکە.
در داستان پست مدرنیستی، برخلاف داستان مدرنیستی كه شخصیت، جهان را به خود و دیگری تقسیم می كند، شخصیت از همان آغاز به تقسیم بدنی خود و دیگری اعتقادی ندارد. دنیای واحد و سخت عقلانی، به عنوان تنها دنیای ممكن كنار می رود، دنیاهای متعدد تجربه می شوند. روایت های كبیر حذف می شوند؛ زیرا در پی یكسان سازی هستند تا بتوانند جهان را در یك نظام معین جای دهند و بشناسند.
وینسنت دوود
یکی از اهداف این نمایشگاه نشان دادن توجه و دخالت هنرمندان دهه سی میلادی به مسائل و حوادث سیاسی است. او می افزاید:"هنرمندی مثل هنری مور امروزه جزو شخصیت های هنری تثبیت شده و رسمی تلقی می شود اما این نمایشگاه به ما یادآوری می کند این هنرمندان یک زمانی جوان و از نظر سیاسی فعال بودند. در آن دوران فرهنگ و سیاست در هم تنیده بودند و آن یک مقطع جالب و بسیار غنی از تاریخ هنر بود."
خوێندنەوەیەکی رەخنەگرانە بۆ چەند کۆمەڵە چیرۆک و شیعر و پەیوەندییان بە پانتای کولتوورەوە.
بەشداران: رزگار لوتفی، خالید خاکی، دکتۆر ئەمین کەرەمی، هاوڕێ یوسفی، فەرهاد بێهێشتی، محەممەد محەممەدمرادی، رامیار حسەینی
کات: رۆژانی شەممە ٦،١٠،٩٣ یەکشەممە ٧،١٠،٩٣ لە چەند پانێلی جیاوازدا، کاتژمێر ٢ تا ٦ پاش نیوەڕۆ
شوێن: هۆڵی کتێبخانەی گشتی شاری سەقز
بە یارمەتی ئیدارەی ئیرشادی سەقز و نەشری گوتار
وەرگێڕانی لە ئینگلیزییەوە: محەممەدئەمین مەجیدیان
بە فیزێکەوە سەیری کردم و بە کەشوفشێکەوە لە دەرگا چووە دەر و منی لە بار و دۆخێکی رق و سووکایەتی پێکراویدا بەجێهێشت. لە نێو جانتاکەما دەستم کوتا بۆ جلەکانی خەوم، بەئارامی لەبەرم کردن، چراکەم کوژاندەوە و لە نیو جێگەدا ئەو هەستە ئاشنایەی کە پێی دەڵێن دەردی دووری یان دڵتەنگی بۆ نیشتمان و خزم و کەس دایگرتم. بەدەم گریانەوە خەو بردمیەوە.
رەسوڵ سووڵتانی
ئێستاش كە مێردەكەم وا پۆستەكەی بەرزە، هەر ئاگای لە من نییە. مانگێ جارێك لەگەڵ سكرتێرەكەی‌دا سەفەری خاریج دەكا. سكرتێرەكەی كچۆڵەیەكی هەژدە ساڵانەیە، كە دێتەوەش دیسان خۆی بە كاروبارانەوە سەرقاڵ دەكا و بە منیش دەڵێ، لە چیت كەمە؟ چیت دەوێ بۆتی دەكەم و بڕۆ چیت پێ خۆشە بیكڕە. مێردەكەم پێی وایە هەموو شتێك هەر زێڕ و جلوبەرگە بۆ ژن.
رزگار لوتفی
قەتارەی لێوی تا دواسنوورەکانی هەڵدەپچڕێ و باوێشکێک دەدات. جەماوەرەکەش بۆی دەستێننەوە. منیش. ناگەم باوێشکێکی دیکە بدەم نەخۆشێکی تر نۆبەبڕی دەکا و ددانە نیوداشەکانی دەخاتە روو و باوێشکێکی دوورودرێژ دەدا. جەماوەر و منیش بەدوویدا. لەم ئان و ساتە ناوم دەخوێندرێتەوە. بە دەم باوێشکدانەوە روو لە دەرگای ژووری دوکتورەکە دەکەم. لە رووی دەرگاکە نووسراوە.
صفحه407 از419
رەزا شوان
بەیـانیی رۆژێکی بەهـار، دوو هـەنگی خـرپـن، چـوونە نـاو چەمـەکەوە، لە دەنگـێکی بەهـێزی قـاغ قـاغ راچەڵـەکـین و سەیـری ئەمـلاوئەولای خۆیـان کـرد، چـونکە پێشتر گـۆێیـان لە دەنگی وا نەببـوو. قەلەڕەشێکی گەورە لەسەر یەکـێک لە دارچنـارەکانـدا، نیشـتـبـۆوە و رووی دەمـی لە دوو هـەنـگەکـە کـرد.
