خوێندنەوەی: رەسوڵ سەفەریانی
ئه‌م نووسه‌رانه له‌سه‌ر ئه‌و بڕوان که نه‌چوونه ژێر باری زوڵم و قه‌بوڵ نه‌کردن و به‌ره‌نگاربوونه‌وه ده‌کرێت به شێوه‌گه‌لی دوور له توند و تیژی و مه‌ده‌نیانه بێت.
محمد علی دستمالی
به سنگینی کاه / به گداختگی برفدانه / ای تنها / رها/ رها در یاد دستان تو
دیمانەیەک لەگەڵ گۆران لەئوف
سازدانی: دانا کەماڵ
ئه‌وه من نیم یان هه‌ر كه‌سێكى تر نییه، كه بیه‌وێت خۆى وه‌ك پرۆژه شتایه‌ك بنوسێت كه ناوى بنێت جیهانى! به‌ڵكو ئه‌وه كێشه و گرفته هاوبه‌شه‌كانى مرۆڤه واده‌كات تێكستى شاعیرێكى فه‌ره‌نسى مرۆڤێك له ئه‌فریقا چێژى لێوه‌ربگرێت،
نویسنده: مسعود بیننده
امروزه ادبیات کردی به این حقیقت سرنوشت ساز تاریخی رسیده است که هرگونه تلاش برای کسب هویتی که از نظر جهانی به رسمیت شناخته شود متضمن قبول نوگرایی در همه ی ابعاد آن و تجربه ی مدرنیته بدون هیچ حد و مرزی می‌باشد.
فەڕۆخ نێعمەتپوور
بەڵام ئەو خەیاڵانە و ئەو لێکدانانەی وێنە و بیرەوەری تا چەندە دەتوانێ من بگەیەنێتە ناسینی خودی ئەو چنارەی ئیستا ئەم ئێوارەیە سەرنجی راکێشاوم؟
محەمەد نەبى
ئاڵۆزى و نائاشکرایى و تەمومژ لە خەسڵەتە سەرەکییەکانى مرۆڤن. زێدەڕۆیى نییە، ئەگەر بڵێَین بۆ تێگەیشتن لە مرۆڤ، هێندەى ژمارەى مرۆڤەکان پێویستمان بە مانا و پێناسەو ڕاڤەى جودا هەیە.
محەمەد نەبى
هاتنە دەنگیش لە پێناو مافى مرۆڤ و هەژارو لێقەوماوان و قسەکردن و بێدەنگی نەکردن دەربارەى ناحەقییەکان، و گوفتارى جوان و شیرین،... جۆرى باش و گرنگ و گەورەیى قسەکردنن.
سەباح رەنجدەر
بەشێکى زۆرى شیعرى قۆناغى حەفتایەکان دەربڕینێکى توند بوون لە دیکتاتۆریەتى ڕووخێنەر، بەڵام (سەڵاح شوان) لەناو بەرەکەى خۆیدا ئەزموونى دەباتە ناو خەسڵەتى تایبەت و لێڵی و ئاڵۆزى لە دەورى خۆیدا دەتەکێنێت،
صفحه418 از419
محمد علی دستمالی
مورچه ها یکی یکی / تکه هایی از مرا به لانه می برند / عینکم می ماند / نگاهم / و انتظار آمدن تو
زود است برای عاشق شدن / دیر است برای مردن / ای خدای پروازهای ناشناس /بگذار بر فلات گریه سقوط کنم.
